ANI
Kalemim akıttı tüm salgılarını,
Yetişti gulamlar,
Kalbim yerinden sökülecekken
Bıraktım kaçtım tahtı.
Anılarımı derledim her akşam ilgeçler kurarak.
Çatısız, atıl bir harabede,
Tabakama yağmurlar doldurdum sonra,
Ilgım, salgım yağmurlar...
Bir kırık divana bağdaş kurup
Kerpice bana bana
İçtim her damlasını.
Söz verdim kendime
“Bir daha çalı toplamayacağım yerli yersiz”
“Takılmasın anılarım” diye
Ki tozunu ancak
Anılar alır aynaların
Ve her anı
Akıl alan… Net özleyiş; deliresiye…