Ahhh efendim! Uzun zaman oldu şöyle yuvarlak masanın etrafında toplanıp hoş beş etmeyeli; iki çift lafın belini kırmayalı. Bizim ağzımızın tadı bozulmasın yeter ki; bol köpüklü kahve eşliğinde mutlu mesut, yaşamaya devam etmeyeli hayli zaman oldu.
Oysa ki nasıl da özlemişim! Uzun uzun onu bunu, en trend moda akımlarını, televizyonda ki programlarda ezberlediğim replikleri ( kim, kiminle basıldı) haberleri abartılı mimiklerimle, süslü kelimelerimle anlatmayı...
Zaten zaman dediğin nedir ki? İki gıybet bakmışsın selalar okunuyor. Amaaaan zaten ne olacak ki bana dokunmayan yılan yaşayıp sefasını sürsün, gününü gün etsin. Ben düşünmesem de olur. Zaten hâli hazırda düşünülmüşü varken. Ben "mış" gibi yaşamaya devam edeyim.
Kitapta neyin nesiymiş efendim, okuyupta ne olacakmışız; televizyon, internet elimin altında, bütün bilgiler slaytlar halinde gözümüzün önünden geçerken safi zaman israfı. Ona ayıracağım zamanda iki gümüş parlatır, oda olmazsa okeyde dördüncü olurum. Zaten hiç tahammülüm yok, çok biliyorum diye geçinen kişilere; iki kitap okuyup, iki cümle konuşunca kendilerini filozof sanıyorlar.
Ağızlarının tadı da bir bozuk sorma gitsin; ne muhabbetleri çekiliyor, ne suratları. Sanki dünya başlarına yıkılmış, hep bir karamsarlık, hep bir mutsuzluk. Enteller mi? danteller mi? Gülesim geliyor, ağız dolusu kahkahamı suratlarına yapıştırmak istiyorum.
Karınları tok. Aç değiller, açıkta değiller. Kuyruğu kapana kısılmış fare gibi kendi etraflarında dönüp duruyorlar.
Bizim ağzımızın tadı bozulmasın. Yok efendim neymiş herkes kendi kapısının önünü süpürsünmüş, kapısının önüne bir kap su koysunmuş, çuvaldızını kendimize batıracakmışız. Komşun açken sen tok olmayacakmışsın... Off mışta mışmış.
Niye efendim benim kalbim tertemiz, misler gibi. Evimide süpürüyorum (kapının önünden banane)... benim kedim var evimde besliyorum, (sokaktaki hayvandan banane).. (at) gözlüklerimde çok (yeni trend) yakışıyor... çalıştım kazandım onlarda çalışıp kazansaymışlar ( benimle mi kazandılar)... hem park, bahçe, yesillik olsa ne olur? (ağaçtan banane) Bizim sitemiz havuzlu, çocuk parkıda içinde... Hem ben yedi yirmidört televizyon izliyorum, gündemide onlardan daha iyi bilirim alimallah. Tarihte biliyorum, çoğrafya da (Muhteşem yüzyıl, Hanımın Çiftliği...) Çok şükür! Herşeyi biliyorum ama onlar gibi ortalıkta gerinmiyorum Hümanist söylemler, tarafsız gözlem, yok radikal değişiklikler, insan hakları, özgür yaşam... Bunlar insanı dinden bile çıkarırlar. Tövbe tövbe... Boş lakırdı efendim; çoluk çocuklarını sefillik içersinde yaşatıyorlar (neymiş efendim hayatı öğrensinlermiş) hâlâ ona buna yardım derdindeler bak benim çocuğumun elinde IPhone telefonu var hem geçen hafta şu karşı mahalledeki kimsesiz çocuklara bizimkilerin eskimişlerinide verdim. Biz yardım yapmıyormuşuz gibi konuşup, duruyorlar.
Neyse efendim çok sözüm var; benim bunlar gibilere söylenecek ama bizim ağzımızın tadı bozulmasın.
Şöyle lokum eşliğinde bol köpüklü kahvemizi içip, falımıza bakalım, hem birazda şu evlilik programında ki çalı bacaklı, estetik burunlu kızdan bahsederiz....