I.
Şimdi tut ellerinden ürkek serçe kuşunun
Sana boyası dökük pervazlardan bahsetsin
Yağmura saklanmış kaçamak bakışlardan
Yol gözleyen ihtiyar bir kadının cama vuran gölgesinden
Beş yaşını pencere demirlerine hapseden bir çocuktan bahsetsin
Sonra yükselin beraber ekin tarlalarını görünceye kadar
Yükselin ve selam verin boynu bükük başaklara
Ölü çehreni yumuşatsın kanat çırpışı
Otuz kuştan biri farz et onu
Sana kılavuzluk edene ümitsizlik verme
Tutuşsun sönük ocağın kalp atışlarıyla serçe kuşunun
II.
Bu canın içinde kaç ejderha nefes alır görülmez
Bu canın içinde kaç feryat figan kopar duyulmaz
Beni alın bu kafileye, parçası olayım bu bitimsiz uçuşun
İnanıyorum, âb-ı hayat var sonunda bu yolculuğun
Bildiğim tüm hikâyeleri fısıldayacağım sevdiğimin kulağına
Her bir tüyümü döküp can vereceğim ulu şehrin sokağında
Uçsam, uçsam, kaç vadi geçmem gerek, kaç diyar görmem gerek
Garip bir serçeyim, gücün yetmez demeyin padişahımıza varmaya
Bu yolda çığırtkanlığa yer yok, sükûn içinde kanatlanmam gerek
Gagamda taşıyacağım buğdayla çıkacağım Simurg’un huzuruna
