I.
Düş bu!
Eğilip bulutlardan, kase içinde…
Su, de… Bade, de…
Hepsi şakımak için O'nu!
Pir Sultan bu! Tek mısrası ıslatır dudaklarımı…
Su,de… Mey, de…
Gece bitmek bilmez, an içinde vakitler, yol üstünde duraklar…
Eğilip ağacın tepesinden…
İncir, de… Yemiş, de…
Bir kudret ki, ıslak ve yumuşak bir dokunuş bu!
Yolda yokuşu olmaz kılan bir bakış bu!
II.
Mutfaktan gelen bardak, çatal ve bıçak sesleri…
Büyük adamın küçük aşkı yok ortalarda,
Kocaman bir vakum aracı iş başında,
Hiç şaşmaz, bu vakit onun, sadece onun!
Kendime ait ne varsa artık benim değil!
Bunu hep yapmak zorunda, durmadan, aynı hoyratlıkla…
Kendimle kalıyorum en sonunda,
Korumasız, yeni doğmuşçasına, çırılçıplak!
İşte o vakum aracı yok mu!
Saçlarımdan başlıyor işe…
Dünyadan çekiliyorum hücre hücre!
Sonra, terk edilmiş bir kayıkta buluyorum kendimi!
Çoktan kurumuş bir nehrin yatağı bu…
Kâbus içinde kâbus bu,
Yatağımda küçük aşkımın seslendiğini duyuyorum.
Kâbus içinde düş bu,
En yumuşak kelimeleri olan!
Salep kokusu geliyor mutfaktan.
Mevsimler içinde kış bu!