HAYATIN İÇİNDEN
Yıkık dökük bir liman sanki,
Gönlümün kehaneti.
Hayatın içinde yarış, gemi azıya almış bir at gibi.
Geçiyorum hayal istasyonlarından.
Beni bekleyenler firari.
Hangi zaman bu! Kaçıncı istasyon.
Sulara gömülmüş belli ki, beklediğim gemi.
Adım batıyor bir dikene dağ yoruluyor patikasında.
Vadinin ortasında bir çeşme, yalnızlığı suyun nefesi.
Keçi ağılında bir anne, elleri süt kokuyor.
Camda bir bebe, nefesinin izinde büyüyor.
Bu kaçıncı isyan, havada fırtına kokusu.
Yağmur düşlü bir adam, aşka aptalca sözler düşürüp,
Sigara kokulu elleri ihanete pusuyor.
Çingene çadırında bir adam, şarabı dibe vurmuş, gözlerinde öfke, fukaralığı kusuyor.
Dev binalar, doğayla kavgada gibi, direniyor ağaç betona, kökü saçağa dargın.
Sonsuz sanılan yolculuklar, yol kenarında umarsızca oynayan çocuklar.
Hayali göğe bağlanıp, umudu çalınmış insancıklar.
Enayi tavlamaya çıkan kancıklar, realitesi kıyıya vuran kirli dünyanın poşet içine gizlenmiş artıkları.
Diğer tarafta, güneş yanığı yüzler, onur savaşı.
Değişen teraziler, elektro, manyetik sapmalar.
Değişen dünya, değişen yüzler, tiz sesler, batakhanelerde biribirine karışan izler.
Zıt kutuplarda orta yolu bulma yolları.
Şehirlerin kirli göğünü istila eden katil martılar, leş kargaları.
