ZOR ADAM DEĞİLİM
Sevda dediğin nedir bilmem ama yanarım
Mestâne oldu gönlüm ben zor adam değilim
Sol yanımda yaram var içten içe kanarım
Biçâre kaldı gönlüm ben zor adam değilim.
Kaderde mi, bende mi kimde kusur bilmedim
Düçâr oldum dertlere bir gün olsun gülmedim
Gözlerim nehir gibi çağladı da silmedim
Gam keder doldu gönlüm ben zor adam değilim.
Bir ömür gelip geçti bitmez benim elemim
Hasret hüzün yazıyor elimdeki kalemim
Melânkolik haldeyim başka benim âlemim
Hülyâya daldı gönlüm ben zor adam değilim.
Gülmedi kara bahtım dert kederle yarıştı
Kan ağlar iki gözüm yağmurlara karıştı
Giryàndadır yüreğim dert çekmeye alıştı
Yükünü aldı gönlüm ben zor adam değilim.
Meftun oldum bir yâre aşkı ile bizârım
Gün geceye dönünce artıyor âhuzarım
Sam yelleri esti de hazan oldu gülzârım
Gül gibi soldu gönlüm ben zor adam değilim.
Akşam olur gün batar fezâya dalar gözüm
Gökteki yıldızlarda yârimi arar özüm
Hercai bu gönlüme geçmedi benim sözüm
Hep derde saldı gönlüm ben zor adam değilim.
Kar boran yüce dağlar yârle açtı aramı
El vurup kanatmayın benim gizli yaramı
Za’ifi’yim çekerim aşk denen bu dramı
Yılları çaldı gönlüm ben zor adam değilim.
