Bir tohum düştü toprağın bağrına. Zaman, tohumun toprakla öpüşmesini bekledi; tutup elinden kaldırmak için. Toprak, göğsüne bastırdı tohumu. Korudu, kolladı. Bir bebek gibi doğumu beklendi aylarca, hatta yıllarca. Özlem büyük. Hasret yoğun.
Bir tohum düştü toprağa. Gökyüzü alınca emri, süzüldü yağmurlar usulca. Salına salına indi yeryüzüne sessizce. Önce okşadı toprağı. Sonra bir öpücük. Ardından sinsice soktu başını göğsüne. Ulaştı günlerdir kuluçkada bekleyen tohuma. Suya hasret olan tohum, sarıldı ikram edilen rahmete. İşvesiyle nazlandı, cilve yaptı. Hafiften silkelendi. Kaçamak bir öpücük dokundurdu tenine, sarhoşane.
Tohum, nemini bulunca uyandı. Hafifçe açtı gerdanını. Bir filiz el attı toprağa tutunmak istercesine. Islanan toprak yumuşadı. Boyun eğdi tohuma. Yol açtı filize duran tohuma. Yolunu bulan tohum, başını şöyle bir kaldırdı gökyüzüne. Gözleri kamaştı güneşin ışıklarından. Ama dudaklar tebessüme durdu. Yanaklar hafif kızarımsı. Gamze gamze gülümsedi hayata. Doğum başladı. Sancıya durdu toprak. Doğum lekeleri oluştu yüzünde. Çatlak, çatlak, çil çil, tatlı mı tatlı. Yabani otlar, bu neşv-i nemaya şahitlik etti. Bu güzelliğe nazar değmesin diye lekelik yaptı. Tebessümün gamzene eşlik etsin.
Doğum süreci yorgunluk, acı çekme. Nekahet dönemi. Nazlı. Ağır ağır büyüyecek. Adım adım yükselen filizler dünyaya gözlerini açacak. Doğumsa dinginlik, umut, sevinç, mutluluk, yaşama arzusu var.
Bakımı, çapası, gübresi sancılı. Yeni doğan bebek gibi nazenin. Ebediyen kıyamda olacaksan, güçlenmelisin. Yaradılış gayen; hizmet ve zikir. Sen zikret. Halifen insanoğlu, sunsun Yaradan’a zikrini. Yaradılışının hikmeti, meyvende gizli.
Hadi, hayırlı evlat ol be tohumum. Neşv-i nema bul. Dökülsün meyvelerin sana hasret dudaklara. Doyur gönülleri. Çekirdeğine gizlenmiş fihristelere ulaş. Aş ol, vitamin ol, lezzet ol. Bir kuşkanadı gibi çırpsın yürekler. Taamlarının tadı hatırlatsın Yaradan’ı.
İftara ramak kala, önce gözleri doyursun taamlar. Gönülleri doyursun. Tıka basa doyur. Göz doyarsa doyar gönül. Doyan gönül, olsun Yaradan’a layık kul.
Bambu ağacı gibi ol be tohumum. Fırla yukarıya, tırman semaya, uzan yıldızlara. Umut ol yaradılış gayesini unutanlara. Uyar, uyandır, vur uyuklayanlara..
