HAYALLER ve HAYATLAR /6
Eve doğru yaklaştıkça heyecan sardı Samet'i. Ayakları geri geri gitmeye başladı. Ürkek ürkek, kedi miyavlaması gibi bir sesle; “Gitmeyelim enişte, geri dönelim” dedi.
“Gel sen gel. Buraya kadar geldik, geri dönmeyelim. Korkma ben yanındayım. Kovarlarsa geri döneriz.” dedi.
Samet zile bastı, ellerinin gücü kesilmişti sanki. İsmail geride durdu. Kapıyı babası ile Güldane açtı; “Buyurun, kime bakmıştınız” dedi babası.
Samet'i tanımadı. Samet çok içerledi. Boğazını temizledi, kısık sesl konuşmaya başladı.
- Ben Samet
- Samet mi?
- Tanıyamadım, kocaman olmuşsun, ulan. Bıyıkların terlemiş, sesin değişmiş. Vay vay Samet Efendi, eşşoğlu eşşek, sen de onlara uydun peşlerine düştün gittin diyerek, ensesine bir şaplak yapıştırdı. Ablaların nerde?
- Onlar evde.
- Sen yalnız mı geldin?
- Eniştemle geldim.
- Aysel suçunu biliyor tabi, gelmeye yüzü yok. Hani enişten olacak ırz düşmanı nerde?
- Enişteme ırz düşmanı diyemezsin baba. O adam gibi adam.
- Öyle mi, bak bak! İyi madem buraya kadar gelmişsiniz geçin içeri bari.
İsmail'le Samet geçtiler içeri. Samet sanki hiç bilmediği bir eve gelmiş gibi, tedirgin tedirgin oturdu koltuğa. Bir babasına baktı, bir eve baktı. Ne kadar soğuktu babasının yüzü, evdeki eşyalar. Ev de sanki üstüne üstüne geliyordu. Pişman oldu geldiğine. Babası Güldane'yi kucağına almış, durmadan saçını okşuyor, öpüyordu.
- Baba, bu abi kim?
- O senin, hayırsız ağabeyin kızım.
Samet soğuk bir ter döktü, babasının hayırsız sözü karşısında. "Niye geldim ki ben buraya?” diye geçirdi içinden. "Babam beni de öpmüş müydü böyle, hiç hatırlamıyorum," dedi kendi kendine...
Leyla şımarık ses tonuyla; “Gelenler kim hayatım?” diyerek girdi salona; “Oo İsmail hoş geldin. Hangi yüzle geldin buraya?” dedi.
- Babaya bir emanet vereceğim. Aysel yolladı, Mahmut Tuncer'in kasetiymiş. Babam çok severmiş.
Kayınpederine uzattı kaseti.
- Unutmamış demek Mahmut Tuncer'i dinlediğimi. Ee madem hediye, koyalım teybe de dinleyelim bakalım.
Yusuf, taktı kaseti teybe, düğmesine bastı. Teyp açılır açılmaz; Leyla'nın kulakları sağır eden hakaret sesi çıktı.
- Bıktım sizden bıktım! Kız Aysel, senin başına öyle bir çorap öreceğim ki, sen bile şaşıracaksın. Seni görmeye tahammül edemiyorum. Bu evden seni göndereceğim, görürsün sen. Hepinizi hallaç pamuğuna çevireceğim. Babanıza da pabucunu ters giydireceğim. Hele şu evlerin tapusunu, emekli ikramiyesini bir alayım elinden, bankadaki parasını alayım, ondan sonra, arasın da bulsun beni. Babanızın kaşına gözüne gelmedim ben. Ne bakıyorsun kız sarı çıyan, öküzün trene bakması gibi, kalk dolapları sil. Ben otur demeden oturmayacaksın. Kalksana kız. Ben komşuya gidiyorum. Geldiğimde yemek hazır olsun. Bu söylediklerimi babana söylersen, seni dünyaya geldiğine pişman ederim, duydun mu beni!
- Duydum abla, söylemem.
- Gerçi söylesen de, baban sana inanmaz da. Gözüme bakmasana kız sıçan. Öteki sıçanlar nerde? Samet, Nezaket!..
Yusuf; ellerini yumruk yapmış, soluk alış verişleri hızlanmış. Gözleri yuvalarından çıkacakmış gibi pörtlemişti. İçine hava üflenmiş balon gibi şişti avurtları. Avının üzerine atlamaya hazır kaplan gibiydi. Samet öyle korkmuştu ki; altında bir sıcaklık hissetmişti. Annesinin sesi geldi kulağına.
- Samet'im, altını mı ıslattın sen?
Samet yokladı altını, ıslaklık görünmesin diye iki eliyle kapattı. Gözünü babasından ayırmıyordu; "Keşke ablam gitme deseydi de, gelmeseydim buraya" diye geçirdi içinden. Bütün vücudu titriyordu. Babası dişlerini yük dolu bir kağnı tekeri gibi, gıcırdata gıcırtaca yerinden kalkacaktı ki, olduğu yere yığıldı kaldı.
Leyla kaskatı kesilmişti. Suratı çürümüş limon gibi bir renk almıştı. Ağzı bir karış açık, değirmen taşı gibi büyümüş gözlerini Samet'e dikmiş, eski çağlardan kalmış bir mumya gibi, kapı eşiğinde duruyordu...
***
- Hayaller ve Hayatlar /1 okumak için tıklayın
- Hayaller ve Hayatlar /2 okumak için tıklayın
- Hayaller ve Hayatlar /3 okumak için tıklayın
- Hayaller ve Hayatlar /4 okumak için tıklayın
- Hayaller ve Hayatlar /5 okumak için tıklayın
