Cumhuriyet Bayramı ve 10 Kasım için dergiye bir yazı hazırlamam lazımdı…
Başlığı koydum, birkaç cümle yazdım, sonra kendime “kalk Anıtkabir’e git, hem Atatürk ‘ ü ziyaret et, hem müzeyi gez, bilgilerini tazele, o atmosferde belki daha farklı düşünürsün” dedim…
Hem bayramdan önce belki sakin olur olur, rahat dolaşırsın…
Sen misin öyle diyen…
Daha Anıtkabir’in önünde bir sırayla karşılaştım.
Dizi dizi tur otobüsleri, yüzlerce insan.
Yurt içinden, yurt dışından, yerli yabancı, genç, yaşlı, çocuk…
Kıbrıs Gazilerimiz…
Öğrenciler.
Klüpler.
Sporcular…
Hepsi, bir Ekim gününde sözbirliği etmişcesine kalkmış Atasını ziyarete gelmiş…
Hava da bir güzel…
Güneş, bulutlar tüm fotoğrafları güzel çıkarmaya niyetli sanki…
Aslanlı yol, Anıtkabir’in avlusu, mozolenin önü, müze, tıklım tıklım…
Fotoğraf çektirenler, dua edenler, çiçeği elinde gelen minikler, nöbet değişiminde askerleri izleyenler…
Kontrolsüz bir kalabalık değil, içten bir saygı havası hemen hissediliyor…
Ziyaretini yapanlar müzeyi geziyor.
Atatürk’ün eşyaları, kitapları, yazışmaları, Cumhuriyet tarihinin kuruluş aşamalarının izleri…
Zaman ayırıp uzun uzun incelenmeli aslında…
Buraya her gelişimde aynı duyguya kapılıyorum.
Bir insan bir ülkeyi nasıl da kısa sürede böylesine çalışıp inşa ediyor.
Bir ulus varıyla yoğuyla nasıl da bir savaşın içinden çıkıp görkemli bir ülkeye dönüşüyor…
Üstüne bastığım şu toprak, içtiğim su, başımın üstündeki şu güzel bulutlarla dolu gök ne kıymetli…
Ay yıldızlı bayrağımızın altında aldığımız her bir nefes…
Özgürce…
Korkusuzca…
Ah! Ne güzel ülkemiz, değerlerimiz var…
Sen, ben, o yok; BİZ varız…
Hepimiz CUMHURİYET çocuklarıyız…
El ele, sımsıkı sahip çıkmalıyız bu vatana, bayrağımıza, bayramlarımıza, bu vatanı böyle temiz ve güzel bize teslim etmiş atamıza, aralarımıza…
Hepimizin 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı kutlu olsun…
Daha nice 99 yıllara, özgürce kutlayalım bayramlarımızı…
