NEŞET'İM
Ne bir hatır yıktı ne gönül kırdı
Leyla diye diye sazına vurdu
Aşkın yollarında kendini yordu
Garip geldi garip gitti Neşet'im.
Babası Muharrem verdi öğüdü
Oydu ozanların piri yiğidi
Ne feryâdı dindi ne de ağıdı
Her türküde bin âh etti Neşet'im.
Felek gam yükünü vurdu sırtına
Yıllarca gurbette baktı ardına
Hasret kaldı vatanına yurduna
Gurbette eriyip bitti Neşet'im.
Alamadı bu dünyanın hazını
Ne baharı bildi ne de yazını
Çok çekti sevdanın aşkın nazını
Kahrını içine attı Neşet'im.
Gariplere gölge oldu dal oldu
Kalpten kalbe gönüllere yol oldu
Nice yanık türkülere dil oldu
Keder aldı çile sattı Neşet'im.
Zalim kader güldürmedi yüzünü
Bir aşk için kor eyledi özünü
Dinler iken her türküde sözünü
Derdimize dertler kattı Neşet'im.
Bir başkaydı onun sazıyla sözü
Sönmedi ömrünce bağrında közü
İçi kan ağlarken gülerdi yüzü
Bal diye avular yuttu Neşet'im.
Aşk diye sevdanın zehrini içti
Leyla'nın aşkıyla kendinden geçti
Garipti dünyada garipçe göçtü
Her gönülde bir yer tuttu Neşet'im.