CİLLOP GİBİ YAPACAKTI /5
Aile içerisinde ve iş yerinde, her şey eskiden olduğu gibi devam ediyordu ancak Ahmet’in hiç kimseye açamadığı ama aklından da hiç çıkaramadığı fakat her geçen gün merakının arttığı kendine de dert yaptığı şey evinin bodrumunda gördüğü yaşadığı o durumdu. Boynuna geçirilmiş ilmekli bir urgan ve demir bir halka... Bayramlık elbisesiyle yerde karanlıkta sırt üstü yatan kendisi... Yana savrulmuş eski bir tabure.
Günlerdir zihnini meşgul eden bu durumdan, daha doğrusu sakladığı bu sırdan nasıl kurtulacaktı ya da kurtulabilecek miydi... Zaman zaman bu sırrını eşine açmaya niyetlensede cesaret edip bir türlü söyleyemedi.
Ah!.. O günü bir hatırlayabilse, hem her şey çözülecek, hem de kendisi rahatlayacaktı ama nasıl?
Kendisini zorladığı fakat bir türlü hatırlamadığı şey şöyle gelişmişti. O gece yani son gece, kararını aldığı gece ve o gecenin sabahında erkenden kalkıp dolapta son kalanlarla kahvaltısını yaparak bayramlıklarını giyip kendisini dışarı atmıştı... Artık kararı kesindi... Kendisini bu çileli hayattan kurtaracaktı...
Genelde intihara kalkışanların yaptığı şeylerden biri, ölümünden önce bakımlı olmak hatta kimi bayanlar kuaföre gider, neşeli muhabbetler saçarak kendisini ölüme hazırlarmış... Doğal olarak o hâle intihar öncesi yaşamda etkili olurmuş. Genç adamda öldüğünde, kendisinin böyle görüntüyle anılacak olmasını tercih etmiş olabilirdi.
O gün, saatlerce sokak sokak cadde cadde dolaşmış, rast geldiği tanıdıklarıyla selamlaşmış sokakta gördüğü bir kaç dilenciye cebinde bulunan demir paralardan vermiş... Acıktığını hissedince bir lokantaya girip çorba içmiş, o arada vakitte öğleyi hayli geride bırakmıştı. Daha önce gelip, günü geldiğinde alacağı, fiyatını sorduğu urganı satan nalburiye dükkanına girip, son kalan parasıyla urganı alıp renkli, kalın bir poşetin içine koyarak hızlı adımlarla evinin önüne gelmiş kimseye görünmeden bodruma inmişti... Herhangi bir durumda bodrumda biriyle karşılaşacak olursa, bisikletini kontrol etmeye indiğini söyleyecekti.
Ne giriş koridorunda ne de bodrumda kimseye rast gelmedi. Urganı poşetten çıkarıp, bir ucuna daha önce evde bir iple üzerinde çalıştığı kafasından boynuna geçtiğinde kendiliğinden daralacak bir halka yaptı... Bir köşede duran kirli tabureyi tavandaki kancanın altına getirip üstüne çıkarak ayarlı bir şekilde sıkıca bağlayarak fazlalığını da aşağıya sarkıttı. Artık her şey tamamdı... Şu rezil, çekilmez dünyadan dakikalar içerisinde kurtulacaktı.
Urganın hazırladığı kısmını başından geçirerek boynuna indirdi... Ellerini açarak duasını yapıp yaratandan af diledi... Ellerini yüzüne götürüp sıvazlarken gözlerinden bir kaç damla yaş döküldü. Artık son saniyelere gelinmişti... Elleri boynuna geçirilmiş halka üzerindeydi... Elleri ayakları titriyor kendini zor tutuyordu... Taburede onunla birlikte titrerken birden ayaklarının altından kayarak yana doğru yuvarlandı.
İntihar girişimi gerçekleşsede intiharı başaramamıştı. Zira daha ilk ağırlıkta yukarıdaki kanca betondan sıyrılıvermişti.
O hızla yere düşmüş? Başının çarpması ve ruh halinin etkisiyle kendinden geçmişti... Yerde ne kadar baygın kalmış bilmiyordu... Daha doğrusu hiç bir şey bilmiyor hatırlamıyordu...
O düşüşün bayılışın ve ayılışın tek ama çok önemli işlevi, onu anadan yeni doğmuş gibi yapmasıydı. Artık zinde bir vücut berrak bir zihin vardı. Kafasına takılan tek şey kendisinin orada ne işi vardı... Kimler onu oraya getirip öldürmeye kalkmıştı... Şimdilik çözemediği tek şey oydu.
***
- Cillop Gibi Yapacaktı /1 Okumak İçin Tıklayın
- Cillop Gibi Yapacaktı /2 Okumak İçin Tıklayın
- Cillop Gibi Yapacaktı /3 Okumak İçin Tıklayın
- Cillop Gibi Yapacaktı /4 Okumak İçin Tıklayın
