CİLLOP GİBİ YAPACAKTI AMA /2
Gözlerini açtığında sırt üstü yatıyordu. Karanlık odayı, küçücük bir havalandırmadan süzülüp giren gün ışığı ne kadar aydınlatabiliyorsa oda, o kadar aydınlıktı. Saniyeler içerisinde aklına gelen şeyler; “Burası neresi, niçin buradayım, beni buraya kim getirip yatırdı?” gibi düşüncelerle kendini zorlarken boynunun ve kafasının arka tarafında bir acı hissetti... Ellerini acıyan yerlerine dokunmak için kaldırınca oda, birden aydınlanıverdi. Zira kol hareketleri otomatiği harekete geçirince tepedeki ve duvardaki lambalar yanıvermişti.
Ellerini boynuna götürdüğünde orada farklı bir şeylerin olduğunu hissetti. Eline dokunan şeyi çekmek istedi ama başaramadı zîrâ o, boynuna geçirilmiş olan şeyin, yanıp, kısa zamanda tekrar sönen ampuller altında gördüğü, bir kısmı üzerinde diğer kalanıda yanı başına yığılmış bir urgandı.
Yavaşça oturumuna geldi boynundaki urganı kafasından sıyırarak bir kenara itti... Sıyırıp çıkartırken urgan başının arkasında bir yere değince orada da bir acı hissetti elini o noktaya götürdüğünde hafif bir şişliğe dokundu ama üzerinde fazla durmadı.
Kendini tartarak ayağa kalktı... Yerde yığılmış olan urganı toplayarak bir köşeye bıraktı... Urganın boynundan çıkarttığı yere yakın demir bir halkayı görünce tekrar düşünmeye daldı; urgan, halka ve yerde sırt üstü yatan kendisi... Tüm bunlar neyin nesiydi? Onu buraya getirip öldürmek isteyenler kimdi ve kendisinden ne istiyorlardı.
Zihnini zorluyor, tüm düşüncelerini alt üst ediyor ancak hiç bir şey hatırlamıyordu. Geçmişte kendisine düşmanlık besleyen birileri mi vardı, yoksa hiç bilmediği bir sebepten dolayı mı öldürülmek istendi. Tekrar tekrar zihnini zorlasa da, bir neticeye varamıyordu.
Kendisini toparlayıp çıkışa doğru yürüyünce bulunduğu yerin, oturduğu evin bodrum katı olduğunu anladı. Boynundaki ve kafasındaki hafif acının dışında kendini çok zinde hissediyordu. Üzerindeki takım elbisesini boyundaki kravatını görünce tekrar düşünmeye daldı ama yine bir şey hatırlamadı.
Merdivenleri çıkarken acıktığını hissetti... Acaba evde ne pişirilmişti?.. Hanımı çocuğu okuldan almış mıydı? Aşağıda bodrumda başına gelenleri onlara söylemeli miydi gibi şeyleri aklından geçirerek daire kapısının önüne vardı... İlk görmek istediği kızının ayakkabılarıydı... Onları orada görünce; “Tamam okuldan gelmiş” diyerek rahatladı. Kapıyı açmak için anahtarı sokup çevireceği anda birden kapı açılıverdi.. Kapıyı açan kızı; "babacığım" diye bacaklarına kollarını dolayınca onu kucağına alıp oturma odasına geçti.
Kızı durmadan konuşuyor, çantasından çıkarttığı şeyleri babasına göstermeye çalışıyor, o da her birine ayrı ayrı cevap veriyordu... Aklı ise mutfaktaydı... Zira mutfak tarafından güzel kokular geliyordu. Tam o düşünceler içerisindeyken hanımı mutfak kapısını açarak bir tebessümle onlara yaklaştı.
Genç adam aylardır hanımından ve çocuğundan ayrı kaldığı zaman diliminden hiç ama hiç bir şey hatırlamıyordu. Sanki işten gelmiş gibi bir havası vardı. Aylar önce ailesinin yanına giden eşi, babasının sıkı tembihleri neticesinde hiç bir şey olmamış gibi davranıyordu... Küçük kızı da öyle.
Devam edecek
***
- Cillop Gibi Yapacaktı /1 Okumak İçin Tıklayın
