UYKUMA TAŞ ATTIN
Bir taş attın uykuma
Yarım kaldı düşlerim
Çıplak umuttu her bakış
Gözlerinden ötede ararken sen gölgeni
Nefesimde düğümlü deli bir acı vardı
Yokluğun ayazında yürüdüm dağ yürüdü
Durdum yol küstü bana
Yaralı ırmaklardan geçtim
Göz kırptı deliliğim suya
Başka desenlere karıştı aşkın rengi
Gecenin kanatları altında gezerken hayaletler
Yok sayıp varlığımı
Unuttum beni bende
Kırıldı sesim sessizlikte
Eskitti rüzgâr tenimi
İzim koştu ardından
Her hüzün sokağından geçti aşkın gölgesi
Bir yanım küstü zamana
Hangi kapıyı çalsam yokluk yüzüme açılan
Ben uzak bir köşede
Kaç dilden ağıtlarla tenime sardım acıyı
Hep seni ağlıyorum
Şimdi dünden önce zaman
Ayağıma dolanır gün
Suskun özlem geçişleri
Her bakışın gizli ayin çözdüm dilin düğümü
Geçmişini arıyor aşk