YALNIZLIK VADİSİNDE
Baştan aşağı yeşillenmiş orman
Bozkır çimen yeşili
Uçup gitti gönlümün kırlangıcı
Uyurgezersin ey gönlüm
Aşk şarabını içmişsin de.
Kuşlar uçar vişneli dallar üstünde
Bu yalnızlık vadisinde
Mor menekşeler toplardım
Aşk çanları çalardı kalbime.
Bir ümit arardı titreyen kalbim
Yollar yürümüşüm yorgun argın
Bir dertli pınar arardım,
Bir dost eli arardım
Gölgelenirken akşam üstümüze.
Yıldızlar toplardım yoksul geceden
Kana boyanmış umutlarım
Bu yalnızlık akşamında
Aşk çanları çalardı kalbimde.
Ay gülüşleri düştü, yakamozlandı suya
Yanağından gül aldı sevgilinin
Taç başlı, ak kanatlı melekler
Seni getirdi düşlerime.
Yorgundu rahvan atında kalbim
Hüzünlendi akşam alacasına
Yetmez mi sevgili bu ayrılık
Ağlayarak ardın sıra
Gözyaşı dökerdim yorgun ay ışığına
Yazık, aşk boğuldu kan ırmağında.
Ne güzel seni yaşamak,
Bu çiçekli düşler ormanında
Yürüyorum çiçekler arasında
Uçup gitti gönlümün kırlangıcı
Çiçekli dallar üstüne.
Ay ışığı avutmaz geceyi
Alıp götürdü seni
Böğüren geyikler ormanına.
