AVARA
Gemi avara..
Vira alabanda..
Bir sarsıntıyla açıldı sulara..
Son kez baktım boş yere kıyılara..
Söyleyemediğim veda sözcükleri boğazımda..
Şansıma öfkeli isyanım dalgalarda köpük köpük..
Zincire tutsak bir kısraktı yüreğim eşiyordu yeri tırnaklarım..
Bir kez daha gözlerine bakmak isteği ile yandım..
Sen yoktun, veda bile edemiyordum..
Gidiyordum..
Bir dahası olur muydu..
Bilmiyordum…
Aldım kırık dökük ümitlerimi..
Sardım, susturdum yüreğimi..
İçimde tarifsiz bir hüzün..
Gönül dağlarım yine kör duman..
Yüreğim yangın yeriydi..
Zamanda ruhumun depremleri..
Gidiyordum, görmeden bastığım yeri..
Üstüme dikilmiş kara bahtımın gece gözleri..
Gidiyordum..
Gidiyordum..
Sis sarmış her yeri..
Ufuk yok, sınır yok..
Yön belli değil..
Yine tek başıma..
Yine yetim, yine ışıksız..
Gidiyordum.. her yer ıpıssız…
Seyrederken bir öykünün çığlannasında..
Kaptan çekti birden alarga..
Kararan ufuktan kopan fırtınada..
Yaşanıyordu kurtuluşu olmayan bir alabora…
