Aşk / Ayşen Özgür

AŞK

Kalp ararmış hep diğer yarısını. 
Ama mümkün olmazmış, 
Her zaman bulmak öbür yarısını. 
Buluşursa maşuk ile aşuk, 
Adı aşk olurmuş.

İnsan bu rüyayı hiç bitmez zannedermiş. 
Kanatlanır, uçarmış. 
Gözü başka kimseyi görmez, 
Dünya iki kişilik sanırmış. 
Midede  kelebekler dans eder. 
Kalpte davullar ritim tutarmış. 
İnsan yemeden, içmeden kesilir. 
Aşkın büyüsüne kapılıp, iğne ipliğe dönermiş.

Kavuşamazmış çoğu zaman
gerçek aşıklar. 
Hep bir nedeni olurmuş. 
Kavuşursa zaten adı aşk olmazmış. 
Gül bülbüle hep aşıkmış derler. 
Onun için içli içli öter. 
İnsan yarine kavuşsa kim bilir,
Neler söyler.

Şairler, 
Aşklarını mısralara dökmüş. 
Ozanlar sazlara, 
Yazarlar romanlara anlatmış. 
Masal aşıkları Ferhat ile Şirin, 
Kerem ile Aslı, Kamber ile Arzu 
buluşamamış. 
Lakin aşkları efsane olmuş.

Tüm aşıklara selam olsun. 
Gönüller aşkla dolsun.
Aşk iksirini içenlere. 
Bu yol feda olsun. 
Birbirini çok sevenler, 
Vuslata nail olsun.