Sevgileri yarınlara bıraktınız
Çekingen, tutuk, saygılı.
Bütün yakınlarınız
Sizi yanlış tanıdı.
Bitmeyen işler yüzünden
(Siz böyle olsun istemezdiniz)
Bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi
Kalbinizi dolduran duygular
Kalbinizde kaldı.
Siz geniş zamanlar umuyordunuz
Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.
Yılların telâşlarda bu kadar çabuk
Geçeceği aklınıza gelmezdi.
Gizli bahçenizde
Açan çiçekler vardı,
Gecelerde ve yalnız.
Vermeye az buldunuz
Yahut vaktiniz olmadı.
Ne zaman Behçet Necatigil’in yukarıda yer verdiğim “Sevgilerde” şiirini okusam aklıma Ara Güler’in deniz kenarında geçen vapurun karşısında birbirine ters dönmüş iki boş sandalyenin yer aldığı siyah beyaz fotoğrafı gelir. İçimi bir burukluk kaplar. Bu fotoğraf bana hakkını vererek yaşamayı bilinçli ya da bilinçsizce erteleyen insanları hatırlatır.
Keşkelere, pişmanlıklara, yalnızlıklara gebe kalan, onları doğuran, büyüten, besleyen ve çoğaltan mutsuz insanları... Böyle zamanlarda kendime gelir, hatırlarım ertelediğim kendimi, sevdiklerimi, hayallerimi, bir türlü sözde zamansızlıktan yapamadıklarımı... Hemen harekete geçer, elime bir kâğıt ve kalem alır, başlarım listelemeye ertelediklerimi. Listemin yanına da yapacaklarımın tarihlerini yazarım. İçimi büyük bir huzur kaplar. Listemdeki maddeleri gerçekleştirdikçe de yanlarına bir tik atarım.
Mutlulukla ışıldar, keşkelerin, pişmanlıkların, yalnızlıkların karanlığını kendimden uzaklaştırırım.
Hadi şimdi, siz de erteledikleriniz ile yapmak istediklerinizi yazın ve yapın. Göreceksiniz ki içinizi büyük bir huzur kaplayacak.
ERTELEDİKLERİM/ YAPACAKLARIM/ TARİHİ
_______________________________________________________________________
_______________________________________________________________________
_______________________________________________________________________
_______________________________________________________________________
_______________________________________________________________________