YORGUNUM
Bu kış yorgunum yorgun...
Üstüme çöktü derin yaraları
Hoyrat bulutlara gizlediğim anıların.
İçimde sararmış yaprakların bezginliği
Yaşlı yüreğimde ıslık çalıyor
Ahhh o gurbet türküleri!
Nerede o çocukluğumdaki sokaklar
O ramazan geceleri, davulcu manileri.
Uzun tahta bacaklı tel cambazları,
Karagöz perdesi, pamuk helvacısı
Satıcılar, uçurtmalar her şey
Dalgınlığımda kayboldukça
Artık çınlamıyor kulağımda çocuk sesleri.
Kar üstüne bırakılmış buğulu kadeh coşkusuyla
Veda ediyor usulca kar yüzlü düşlerimden.
Yorgunum bu kış çok yorgun
Özledim seni ve kar yüzlü gülüşlerini
Ahhh! Bir gece ansızın kapımı çalsa
Çocukluk yıllarımın beyaz güvercini...
Editör: Nevin Bahtışen
