YAZ BİR KENARA BUNU ADAMIM
Sanma ki gidemem, sanma ki yüreğimi avuçlarının içine bıraktım, sanma ki seven kalbim vazgeçmeyi bilmez.
Yanılırsın..!
Öğrendim artık sevmeleri, şimdi eskisi gibi; “teslim ola, ola " sevmiyorum, sevemiyorum artık…
Sanma yine güzel sözlerin ruhumu okşarken gitmelere alışık, yüreğim sonuna kadar seninle ve senin yanında kalacak.
Bir kere sevgiyle aldatılmışsa yüreğin,
kandırılmanın acısını bir kere tattıktan sonra insan, böyle oluyor. İşte bu yüzden, bir gözüm hep gitmelerde...
Ondandır inanmayışım bu zamanın aşıklarına,
karşındakine fırsatını bir verdi mi, insan ilk seni harcıyor hem de gözünün yaşına hiç bakmadan...
Onun için, beni ve sevgimi hakettiğin sürece yanındayım…
Ne zaman sevdaya yalanlar, riyakarlıklar bulaştırdın, ne olacak onu da sana söyleyeyim adamım!..
Önce susmalarıma çarpacaksın, bir şeylere göz yumarak görmezden geldiğimi sandığın, o an ise aslında ben gitmelerdeki yerimi hazırlıyor olacağım.
Ve bundan emin olduğumda sessizce ama senin yüreğinde; “gümbürtüler çıkara çıkara" gideceğim.
Ha bu arada bilinmez, psikopata bağlar, alayına düz giderim o başka.
Onun için sen, sen ol beni hafife alma!
Adamlığını bırakma yoksa gözünün yaşına bakmadan, katilin olur seni ezer geçerim. Ardımda sevdama dair ise hiç bir iz bırakmadan, olay yerine asla uğramadan.
Anladın mı? Ya adam ol, gitmeleri unutayım. Ya da gitmelere alışık yüreğim dönüşsüz bir gidiş bileti kessin. Tercihi mi, gidişten yana kullandıktan sonra ise asla ve katiyen eyvallahım olmaz bunu da yaz bir kenara adamım…
Bu arada, ben yokken rüzgarım bile esse, o da sana yeter de artar bile.
Bundan sonra bizde böyle; “Gidene de eyvallah kalana da eyvallah.”
O kadar...
Editör: Nevin Bahtışen
