Tablo

TABLO

​​​​​​Bir tablo asılı duvarımda 
Denize bakan bir evim var orada
İnsanlar da bir başka
At gözlükleri yasak mesela
Yaşamadan, ölmüyor insanlar burada
Sevmeden sevilmeden yaşıyorsan fakirsin
Ve hiç bakmadıysan gökyüzüne bu kasabadan değilsin
Çocuklarla çocuk olursan kınanmazsın
Çocukların gülüşlerini soldurursan ayıplanırsın
Bu tablo da yer bulamazsın.
Asla bardağın boş tarafına bakamazsın
Bakarsan bakamadığın yerde boğulur 
Bu tablodan atılırsın.

Uzun uzun bakıyorum kahvaltı masasında
Bir amanla son buluyor bu sevda.
Sen de hayalini cennete sakla be Feyza.