SİLİNEN HAYATLAR
Çalınan hayatlarından habersiz, mavi gökyüzünün onlara da ait olduğunu bilmeden, parlayan güneşin farkına bile fark etmeden yaşıyorlar. Önce anne, baba sevgisinden mahrum, öz sevgiye henüz ulaşmamışken dünyaları alt üst edilir.
Sokakları mesken edinmişler, yuva sıcaklığını tatmadan, yağan yağmurda, karda yalnız içleri ürpererek üşürler. Kaldırımlar bedenlerinden, ruhlarına kadar üşütür ve artık silinmez parçalarıdır.
Herkes, geceye, aya ve yıldızlara keyifle bakarken sokak çocukları için bir çile. Bilemiyorlar hayatlarını sömürenleri, yaşarken bir mezara girdiklerinden habersiz yaşıyorlar. Masumiyetleri, arsızlığa itilen hayatlarının gölgesinde gelip geçer...
Aysun Eliş
Bir tane bile sokakta yaşayan insan olmamalıdır hele ki çocuklar... 1 yıl önce