SEVDİĞİME MEKTUP
Yaylanın orta yerindeyim.
Gök gürlüyor ama öyle kuru gürültü değil.
Yağmur yağdırıyor toprağın kokusunu sunarak
Uzaktaki köyün ışıkları bir yana...
Geceyi gündüz ediyor.
Sevda dediğinde böyle olmalı.
İnsana huzur ve gönüllere aydınlık sunmalı.
Yaşama bereket getirmeli.
Köye doğru yürüdükçe
eriyen karın sularıyla coşan derenin sesi geliyor.
Eski bir türküde diyor ya,
"Su gelir güldür güldür yarda gel sen beni öldür."
Oysa ki sevginin ölmekle öldürmekle ne işi olur...
Yaşamak ve yaşatmak için sevgi ve sevmek vardır.
Bir zaman yazdığım gibi
Yiğitlik ne ölürüm ne de öldürürüm demekte.
Yiğitlik senin canın sağ olsun.
Senin canın sağ olunca
benim canıma can gelir, diyebilmekte.
Ben geldim sen gittin.
Hani birlikte kırlarda gezecektik ya,
"Sana bir demet papatya toplayacağım." dediğimde,
"Katliam yapma, yalnızca fal bakacağım." demiştin.
Beni bilirsin sen iyiysen ben de iyiyim.
Ama ikimizinde en sevdiği çiçek...
Baharın coşkusu papatyalara
Her bakışımda hissediyorum
Bizi bekliyorlar...
