SEVDA KOKUSU
Karanfil kokunda kaybolduğum yar
Kanayan kalbimi gel kendin sar
Baktığın olayım görmesen de seyreyle beni
Bırakma sensizlik girdabında kavrulan bedeni
Sevda kokusu sarsın ruhta esir kalan tenlerimizi
Kesinlik alsın olasılıklarımızı, zatenlerimizi
Yürüdüğün toprak olayım kokun dökülsün her yanıma
Zaman kavramı kaybolsun sahip ol her anıma
Ten ölse de ruhum sende takılı kalsın
Azrail seni değil ruhumu çekip alsın
Sen yoksan hanmanı neyleyim zelil olurum
Yoksan eğer huruşan olsa gönlüm, zehir solurum
