SAKLI CÜMLELER
Yoksulluğu şiire dök dediklerinden beri
Şu titreyen ellerimle yazdım her gece
Üşüyen sokakların çıplak kandillerini
Köprü ayaklarının altında
Sarhoşların isyan saatlerinde
Yazdım durdum bir sen üşüme diye.
Sahi kim açtı bu sabahın kapısını?
Kalmadı gecenin hükmü de işte
Birazdan ayaklanır insanlar
Başlıyor işte yine kavga
Başlıyor ekmeğin sıcak kavgası
Doğduğu yerde ekmek bulamayanların
Gurbet fırtınalarında yok oluşlarının kavgası.
Yoksulluk dediğin şeyin üstü başı yırtık
Yüzlerinde yalandan gülüşler var
Yaz gelse de bu şehre yürekler üşüyor
Daha sabahtan ince bir sızı başlıyor
Derken acı bir türkü dillere düşüyor
Sanki Neşet baba Yalan Dünya 'yı söylüyor....
Çıkmaz sokaklarda yoksul kalan biz
Birer sessiz çığlıklardık aslında
İsimlerimiz doğuştan yoksul yazılmıştı
İki kaşımızın tam ortasına
Kanayıp durdu yaralarımız
Gelsin diye insanları bekledik
Bekledikce kırıldı kolumuz kanadımız
İnsanların merhametine bırakıldık
Güneş batalı çok oldu buralarda
Gelen giden de yok
Adına yaşamak denilen dünya ise
Koca bir yalan..
