PARA ÇARPARSA...
Maalesef bütün ilişkileri para ele geçirmiş durumda…
İnsanlığın vay haline!
Örneğin; başımdan geçen minik bir olayı anlatayım size:
Bir adres sormak için mağazaya giriyorsunuz
Önce sizi tebessüm ve samimiyetle karşılayıp, selamlıyorlar.
“Buyurun efendim buyurun” diye adeta oturtacak yer bulamıyorlar…
Siz önce “Ne iyi insanlar var, ben nereye düştüm?” diye afallıyorsunuz. Sonra mağaza müdürüne mahcup bir ifadeyle diyorsunuz ki “Bir adres soracaktım”. Adamın suratı ansızın aşağı düşüyor. Güldüğüne güleceğine pişman oluyor. Sanki kafasına sopa yemiş gibi…
Gülümsediği o gülücüğü, son kuruşuna kadar geri almak istiyor.
“Gülücüğümün parasını ver” diyemediği için hiddetli hiddetli
“Ben nerden bileyim, git başkasına sor.” deyip seni neredeyse kovalıyor.
O anda insanın iki yüzlü halini görüp yanılgılar içinde hızla oradan kaçıyorsun.
“Evet” diyorsun; “Suçlu benim!”
“Adamın gülücüğünü bedavaya satın aldım!”
