MİLLİ MÜCADELE KAHRAMANI İPSİZ RECEP
Ölümünün 88. yılını andığımız, Kurtuluş Savaşı kahramanlarından İpsiz Recep, 1860’lı yılların başında Rize’nin Portakallı Mahallesi’nde dünyaya geldi.
Emirailoğullarından Hüseyin Oğlu Recep olarak anılan İpsiz Recep, Mavna ile Rize-Batum arasında uzun yıllar mal taşımacılığı yaptı. Abdülhamid’e 1905 yılında yapılan suikast sonrasında Tiflis’teydi. Taşnaklar’la çatışmaya girdi. Arandığı için Batum’a geçti ve burada fırıncılık işiyle uğraşmaya başladı.
Osmanlı’nın dağılma döneminde vatansever tutum alarak İttihat Terakki, Teşkilat-ı Mahsusa, Karakol Cemiyeti ve Kuvayı Milliye teşkilatlarında görev aldı ve buralarda faal eylemlere girdi. Ele avuca sığmaz, söz dinlemez, biraz da eli açık olduğu için ona ‘İpsiz Recep’ dendi. Karadeniz’in fırtınaları gibiydi... Milli Mücadelemizin unutulmaz ismi oldu.
MİLLİ MÜCADELE’NİN KAHRAMANI
Bir dönem eşkıyalık bile yaptı. Tuz kaçakçılığı yaparken Ruslara esir düştü. Rus ihtilali sonrası Sibirya’dan kaçarak yurda geldi. 1918 yılında Rize’nin kurtuluşuna öncülük eden ekibin içinde oldu.
Geçim için gemi taşımacılığı da yaptı. Almanya’da bulunan İttihat ve Terakki lideri Talat Paşa’nın talimatıyla, Milli Mücadele’ye katıldı. Rize’deki İttihat ve Terakki Temsilcisi Mataracı Mehmet Efendi de Mustafa Kemal Paşa’nın müfreze kurma talimatını getirdi.
O da, bölgeden topladığı bir grup vatanseverle Adapazarı, Karasu-Kefken hattında mücadele vermeye başladı. Artık gizli Karakol Cemiyeti’nin fedaisiydi... Gerilla eylemleriyle Rum ve Ermeni çetelerine aman vermedi.
Onları dağıttı. Ankara’nın geçiş güzergâhının güvenliğini sağladı. İngiliz ve Yunan ordusuna da akınlar düzenledi. Oluşturduğu müfrezeye İpsiz Recep Müfrezesi ismi verildi. Rütbesi ise Milis Yüzbaşıydı...
Mustafa Kemal Paşa’ya bağlılığını, 3. kuşak torunu Sakarya Üniversitesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Emin Gürses, silah arkadaşı Çekmişin Bayram Ali’den şöyle aktarır: “Karasu’da iken Mustafa Kemal Paşa’nın gönderdiği telgrafları yanındaki birine yüksek sesle okutturur ve telgraf okunurken ayağa kalkıp dinlerlermiş.” (Aydınlık, 2 Kasım 2008, s.52.)
RUM ÇETECİ ANDON’U ÖLDÜRDÜ
Recep Reis, İstanbul bölgesinde de faaliyetlerde bulundu. Özelikle Andon Çetesi’ne karşı yaptığı baskınlar meşhurdur. Kadir İnanır’ın TRT’de 2008 yılında gösterilen dizisine de konu olan baskında, Andon’un gittiği meyhaneye garson olarak giren ‘Emice’, Andon’u burada vurarak öldürdü.
Çetesini de dağıttı. Bu baskından sonra Recep Reis hakkında tutuklama kararı çıkarıldı. Ancak onu kolay kolay ele geçiremediler. Recep Reis’in önemli bir görevi de İstanbul-Ankara arasında silah kaçakçılığıydı.
Özellikle Sakarya Savaşı öncesi mavnalarla Karadeniz’de silah kaçakçılığı yaparken çıkan bir fırtınada çok sayıda silah arkadaşını kaybetti. Az daha kendisi de boğuluyordu. Alemdar gemisini de başarılı bir operasyonla kaçırarak kurtarmıştı. Daha nice düşman gemisini Karadeniz’de kaçırdı. Millicilere verdi... Gözü pekliğiyle direnişçilere hep güven verdi. Düşmana ise korku...
DÜZENLİ ORDUYA KATILDI
Düzenli orduya geçişte ise disiplinli davranarak, Milli Ordu’ya katıldı ve 8 Mayıs 1921 günü 41. Alay’ın 3. Taburu’nu teşkil etti. Bu dönemde müfrezesi bin 200’e ulaşmıştı.
Kâzım ve Ali Fuat Paşaların emrinde görev yaptı. Sakarya Savaşı’nda birliği kahramanca savaştı. Süngülerinin olmadığı ve mermilerinin bittiği yerde, bellerindeki eğri bıçaklarla vuruştular. Emice çatışmalarda yaralandı. Büyük Taarruz’a birliği katıldı; ancak kendisi yaralı olduğu için katılamadı.
MAAŞINI TAYYARE CEMİYETİ’NE BAĞIŞLADI
Milli Mücadele’nin zaferle neticelenmesi üzerine Sakarya Karasu’daki evine çekilen İpsiz Recep, bağlanan 250 liralık gazilik maaşını da Tayyare Cemiyeti’ne bağışlayarak sade hayat sürdü.
Verilen arazinin ise 6 dönümünü bırakıp gerisini ihtiyacı olanlara dağıttı. İstiklâl Madalyası ise en büyük gururu oldu. Atatürk tarafından da, Ankara’da kabul edildi. Siyasete atılma teklifini ise “Tilkinin pazarda işi yoktur!” diyerek geri çevirdi. Milli Mücadele’nin kahraman ‘Emice’sini 11 Haziran 1928 günü Sakarya Karasu’da 68 yaşında kaybettik. Mezarı yıllar sonra, anıt mezara dönüştürüldü.
Kaynak *(Mümin Yıldıztaş, İpsiz Recep ‘Emice’, Yeditepe Yayınları, İstanbul, 2009.)
