KİLİT
Zamanın metruk barakasında, gönüle saray, saraya merdiven serüveni nihayet...
Bileklerdeki pranganın, göz ucuyla dahi bakamadığı sonsuz kainattaki,
arşın kanatları...
Ey derinliğimdeki avaz, kesiver artık şu göbek bağını,
Ölümü ölümsüz nazarlarla kucakla!
Ve sen!
Haydi kır dudağımdaki asma kilidi bundan böyle, elindeyse!
Haylaz gücün, anahtar olmaya kafi gelirse!
Ki nafile!