GÖTÜRSÜNLER SEVDAYI
Salkım söğüt gibi yalnız
Hüzünle eğilip sulara
Hep seni düşünürdüm
Rüzgarın getirdiği uğultularla
Kıpkızıl gülşende açan
Sarı çiğdemdin nazlı
Bu yaralı gönül sensiz telaşlı
Yorgun gemiler gibi yalnız
Yağmur ıslaklığı gözlerim
Senin çocuk gülüşlerinde kaldı
Umutlu bir bahar düşlemiştim
İkimiz için
Umutlar ki bulutlandılar
Mor dağlar dumanına
Yokluğundan gönlüme kirli gölgeler düşerdi
Yosun tutmuş soğuk taşlara benzer
Bir şiirin mısralarında gezinirken ellerim
Damla damla kin büyütür
Seni benden ayıran ayrılığa
Özlemler büyütür
Kirpiklerime düşen yağmur
Bulutlarda hasret var
Örselenmiş yüreğimde sevda
Dağlarda menekşeler, papatyalar açar
Şimdi yağmur altındalar
Kan çiçeği kırmızı karanfil
Ümitsizliğe kapılılırdı gönlüm
Gözbebeklerim soluklanan güneşte
Budanmış sevdam hep yarım
Dumanlı bir uçuşta kuşlar
Gözlerinde yağmur serpintileri
Verdim kanatlarına
Götürsünler sevdayı bulutlara...
