GEZGİN
Bir varmış bir yokmuş zamanın birinde dünyanın doğrularını arayan bir Gezgin varmış.
Gezmiş tüm dünyayı, bulamamış.
Okumuş tüm kitapları yine doğruyu görememiş.
Bilgelere ve dervişlere sormuş, "doğru kalmadı bu dünyada git, Anka kuşunu bul ona sor," demişler.
Geçmediği deniz, nehir kalmamış, tırmanmadığı dağ kalmamış.
Anka kuşunu bulamamış
Bir gün çorak bir dağının eteklerinde dinlenirken, ateş yakmış ısınmak için
O kadar çok yorgunmuş ki, oturduğu yerde uyuyakalmış.
Uyandığında Anka kuşu karşısında duruyormuş.
Gözlerini ovuşturmuş gezgin
"bu nasıl olur, ruya mı, bu?" demiş kendi kendine.
Anka kuşu elinde bir kuru çalı ile ateşi karıştırmış, gezgine hiç pas vermiyormuş.
Gezgin başlamış kendince anlatmaya,
Nereden gelip nereye gittiğini ve ne aradığını anlatmış.
Anka kuşu, " onların hepsi senin içinde, daha doğrusu herkesin içinde ama kimse artık senin aradıklarını değerli bulmuyor bu yüzden unutuldular" demiş sakince.
Sonra tekrar "Neden arıyorsunuz ki sen onları?" demiş.
Gezgin ise "Çocukluğumu özledim ve tüm bunlar benim çocukluğumda vardı, şimdi bulursam dünyadaki tüm çocuklar da mutlu bir çocukluk yaşar" demiş.
Anka Kuş'u "aradıkların herkesin kendi içinde, biraz farkında olsalar, insan ne demekti hatırlasalar, bulacaklar,"diyerek kanat çırparak geldiği gibi gitmiş.
Gezgin biraz daha oturmuş ateşin başında ve doğduğu topraklara geri dönmüş.
Her yerde, kötülük, hile, kavga varmış
Herkes sanki kötülük ve olumsuzluk sihri içmiş gibi davranıyormuş.
Güçlü olan, zayıf olanı yok ediyormuş, elinde ne var ne yok alıyormuş.
"Buna dur demem lazım" demiş kendi kendine.
Herkesi köy meydanına çağırmış.
İstisnasız herkes gelmeli demiş.
Başlamış anlatmaya, eski çağlarda insanların nasıl yaşadığını, nasıl birbirine yardım ettiğini ve herkesin mutlu olduğu en önemlisi barış içinde yaşadıkları anları anlatmış. "Şimdi ne eksik?" diye sormuş.
Kimse cevap vermemiş, devam etmiş
"Şimdi, sevgi, anlayış, empati ve saygı eksik" demiş, "Ama hepsi bizim içimizde, oraya iyice bakarsak yine mutlu ve huzurlu barış içinde yaşamaya başlarız" diye eklemiş.
Kimisi razı gelmiş, kimi ise anlamamış.
Ama sonunda herkes içindeki insanlığa kavuşmuş.
Çocukların hep sevgi ve barış dolu yarınları olmuş.
