FAZIL HÜSNÜ DAĞLARCA
1914 yılında İstanbul'da doğan şair ve yazar, askeri okullarda okudu. Harp okulunu bitirerek subay oldu. Kendi isteğiyle ayrılarak memuriyete geçti. 1960 yılında emekli oldu.
Yeni Adana Gazetesi'nin düzenlediği bir öykü yarışmasına katılıp kazanmasıyla, edebiyat dünyasına adım attı.
İlk şiirini 1933 yılında, İstanbul dergisinde yayınladı. Birçok dergide şiirleri yayınlandı. Hiçbir şiir akımına girmeyerek bağımsız duruşunu korumuş, kendine özgü bir şiir anlayışı oluşturmuştur. “Türkçem benim ses bayrağımdır.” diyerek temiz ve düzgün bir Türkçeye önem vermiştir ve özen göstermiştir. Çok üretken bir şair olup yüzün üzerinde şiir kitabı vardır.
1956’da Yeditepe, 1958’de Türk Dil Kurumu,1966’da Turan Emeksiz şiir ödüllerini kazandı.
Amerika’nın Pittsburgh kentindeki İnternational Poetry Forum (Uluslararası Şiir Forumu) tarafından 1967 yılında yaşayan en iyi Türk şairi seçildi.
Makedonya’nın Struga kentinde her yıl düzenlenen uluslararası "Struga Şiir Akşamları" etkinliklerinde, 1974 yılında altın çelenk ödülünü almıştır. Adı Struga'da bir sokağa verilmiştir. Ayrıca Dağlarca'nın büstü de diğer ozanlarla birlikte Struga Kent Müzesi'ne yerleştirilmiştir.
Çakırın Destanı, Taş Devri, Çocuk ve Allah, İstiklal Savaşı, Asu, Delice Böcek, Çanakkale Destanı, Hiroşima eserlerinden sadece birkaçıdır.
15 Ekim 2008 tarihinde vefat eden Fazıl Hüsnü Dağlarca’yı, aramızdan ayrılışının 15. yılında rahmetle ve saygıyla anıyoruz.
Editör: Ümmügülsüm Hasyıldırım
