BÜYÜMEK İSTEMEDİM Kİ
Sokakta oynamıyoruz diye içimizdeki küçük çocuğu yok ettik sanıyorlar.
Bizimde şımaracak bir yanımız var halbuki
Ne kadar büyüdüysek de büyütmüyor gönlümüzde uhde kalanlar…
Biz ne kadar bir şeylerden eksik kaldıysak
Hala aynı eksikliği yaşıyoruz sanki içimizde!
Ne fark eder ki büyüdüysem hala küçük kız çocuğu saklı içimde!
Erken büyüyen çocuklardık biz, olgunduk, minicik olmamıza rağmen!
Vururlardı ağzımıza alırlardı lokmayı hiç sesimiz çıkmazdı!
Bu yaşımda sokakta beş taş oynamak istiyorum, meselâ!
Saklambaç oynamak istiyorum sanki saklanmaya ihtiyacım var, tüm kötülüklerden!
Ne kadar masumduk, elimizdeki imkansızlıklara asi gelmeyi bilmiyorduk!
Yetinmeyi biliyorduk, boynumuzu büküyorduk olmayana!
Yanımızda ayıp şeyler konuşulmazdı, ayıp vardı çünkü!
Bilmezdik dünyaya nasıl geldiğimizi!
Leylek o uzun gagasında bohçada getirmişti bizi!
Gözümüz kapalı büyüdük o yüzden kafama takılır bazen biz niye bu kadar çok masumduk!
Kötü söz bilmezdik, annemize babamıza karşı çıkmazdık!
Utanmayı biliyorduk bir büyüğümüz bir şey deyince kızarıyorduk!
Hala birisi bir şey deyince kızardığımı bilirim
O yüzden kimseye kaşının üstünde kara var diyemem, çemkiremem!
Bazı aymazlıklar görüyordum da yakıştıramıyorum, bizim çağlarımızın insanı olamaz diyorum!
Bu altın denilen çağ bir kuruş bile etmiyor!
Benmi yanlış düşünüyorum bilmiyorum bu çağa ayak uydurmak bana göre değil!
İçimde minicik bir kız çocuğu yaşıyor halâ
Körebe oynamak istiyorum
Hem de bu yaşıma rağmen saklanmak istiyorum yalan insanlardan!
Gözlerimi kapatsınlar, eski zamanlarımı aratmasınlar!
Ben bu çağı hiç sevemedim, sevmiyorum
Çıkıp sokaklarda oynamak istiyorum!
Arkadaşlarımla sebepsiz küsmek, barışmak masumca!
Bu çağın insanların kirli oyunlarına malzeme olmamak!
Kimin eli kimin cebinde belli değil
Hayaller başka yaşananlar başka!
Yüzler perdesini kaldırmış herkes değişmiş, kimin işine nasıl gelirse öyle davranıyor!
Sanki insanlık elden gidiyor!
Büyümeyi ben istemedimki hala içimde o masum kız çocuğu yatıyor
Annemin melek sesinden çocuk masallarını dinleyerek uyumak istiyorum!
Onun tatlı sesiyle güne uyanmak!
Minicik yer sofrasında oturduğumuz bir zeytini ikiye böldüğümüz, sadece peynir, zeytin, sana yağ olan kahvaltılı yılları!
Sıcacık kuzine sobada kızartılmış ekmek kokusu, üzerinde odun ateşinde demini almış çayları!
En önemlisi annemin elleri vardı her şeyde onun elinin ayrı bir tadı!
Onca fakirliğe rağmen o mutlu ve masum yılları ah ah!
Bu hayat denilen masalda en çok annemi babamı onlarla attığımız kahkalarımızı geri istiyorum!
Uyandırmasın kimse beni rüyamdan, ben bu çağı bir türlü sevemedim, sevemiyorum!
O küçük masum kız çocuğu olarak kalmak istiyorum!
Yetimlik büküyor hala boynumu, yine fakir olsaydık ta en büyük zenginliğim olan annemli babamlı mutluluğum olsaydı!
Masum zamanları çok ama çok özlüyorum!
Çocukluğumu geri istiyorum tek yaram düşünce kanayan dizlerim, avuçlarım olsaydı keşke!
