BEN BUYUM
Öyle ısrarcı bakma gözlerime.
Aklımı alırsın benden.
Nedensiz sever insan bazen.
Niçinlerin kovaladığı algılar sorgularken yüreğini.
Gözlerinden düşerim bir anda, tüm uçurumlar bende tamamlar kendini.
Sakın bana seni ne kadar sevdiğimi sorma.
Tanımlayamadığım nesneler bende arar kendini.
Sevgi denizinde bir yürek aşımı mesafelerde boğulurum.
Duygu sağanakları şelale olup akar düşlerimden.
Senin bir gülümsemen vardır ki, tüm kötülükleri ardına gizleyip.
İşte o gülümsemelerde yitirmişimdir kendimi ya, tanımını gözlerimde yapar duygular.
Uykusuz geceler heceleri böler zihnimde, kelimeler darmadağın olur.
Sevgiyle mayalanan yüreğim aşkı pişirir içinde, ellerime koyar sıcaklığını.
Sonra ellerinin avuçlarımda kayboluşunu hissederim sevginin sıcaklığında.
Kucak dolusu sarmak isterim seni.
Dört mevsim bahardır, azımsanmayacak bir sevginin bölünerek çoğalmasını hissederim kanımda.
Sen için işlediğim günahlar, bir yılan çığlığında tırmalar kulaklarımı.
Ama seninle yaşadığım her şey gizemlidir.
Rengarenk ışıklar altında raks eder gibidir ateş böcekleri.
Hepsi aşk orucundadır, hepsi aşk için ölmeye meyilli.
Ben kendimi mutluluklarla boğarken senin hiçbir şeyle mutlu olmayan hallerine üzülürüm işte, seni mutlu edememenin babında.
Mutluluk kitabelerinde yazılmayan ne çok şey var yaşadığımız aşka dair.
Gün batımını ve gün doğumunu bir çok kez birlikte izlerdik ya, içine düşlerimizi katardik.
Sanki güneş bile bir başka gülümserdi ve biz mutluluğun tarifini yapardık.
Belki de yaşadığımız aşk sonsuzluğa uğurlanmak isterdi.
Kendi döngülerimizde kendi evrenimizi yaratmıştık biz, kendi gizemiyle birlikte.
Her yaşanan aşk kendime özeldir ve her aşk intihara meyillidir, kendini belli ederken gözlerde.
Bazen sözlerde ağlar gözlerle birlikte, boğaza düğümlenen her söz, kırmızı gelincik tarlalarında avutmak ister kendini çocukça düşlerde.
Kucak dolusu sevgiler sunmuştum sana, masumiyet karinesi içinde.
Seninle sevginin ötesinde bir yerde buluşurken aşkın her halinin geniş kiplerini kirpiklerine aşmıştım ya, neyse her şeyi olduğuna bırakıyorum.
Hayat herkesin ne anladığına bağlı çoğu kişi hayatı anlar içinde yaşarken, ben, Bir çok mutluluğu anılara bırakmayı seviyorum.
Ben böyleyim, beni anlamanı da beklemiyorum senden.
Bir gece yarısı karanlığa bıraktığım duygularda üşüyorum.
Ben buyum...
