TUZ KOKTU
Ah, dünya sözüyle, nasıl anlatsam?
Gönül bu halinle, kozlarım yoktur.
Acımadan sille, vurup tınlatsam,
Saymakla bitmeyen, izlerim yoktur.
Gönül boş şeylerle, bezdirme beni,
Divane ederek, gezdirme beni,
Çekilmez tavrını, yazdırma beni,
Bende görünmeyen, gizlerim yoktur.
Uykusuz gözlerim, hemen dalıyor,
Beynimde sorunlar, beni çalıyor,
Anlatsam sözlerim, yerde kalıyor,
Sana söylenmeyen, sözlerim yoktur.
Yastığa baş koysam, düşerim gama,
Ağrı çörek olur, işte şurama,
Uykusuz gecemde, her bir kurama,
Yürütmüyor sanki, dizlerim yoktur.
Özbekoğlu böyle, hepten şaşarım,
Bazen söz kabarır, böyle taşarım,
Ben beni bilmezsem, nasıl yaşarım,
Tuzsuzluk böyleymiş, koktu tuzlarım.