HAYIR KALMAMIŞ
Dost bağında ne varsa, dolduralım heybeye,
Talan vurmuş sevgiye, dilde hayır kalmamış.
Akil kelam tükenmiş konuşulur haybeye,
Yitip gitmiş sazla söz, telde hayır kalmamış.
Dost gönlünde gül açmış, görmemiş yaren onu,
Devran kötüye kalmış, iyinin gelmiş sonu,
Büyük küçük bilen yok törenin çıkmış canı,
Hak yolu unutulmuş, kulda hayır kalmamış.
Susuz kalmış sevgiler, kalınca insan dumur,
Tükenmiş tüm insanlık, olunca zendost mamur,
Zûl olmuş Suna Gelin, yaşanılan bu ömür
Kökleri kurutulmuş, gülde hayır kalmamış,