YIKINTI
İçimde bir deprem hep
Yıkıntılar arasındayım bir şehirdeyim
Bir zamanlar akmayan damım
Sanki mezarımdır iki göz odamla
Sıcak dediğim yuvam başıma
Kaybolan çocuklarım anam babam
İşim gücüm yarim yoldaşım
Kanımda ayaz buza kesiyor nefesim
Yakıp yakıp ısınıyoruz
Kıymetle alınmış şimdi paramparça
Eşyaları ateşin yalımlarına
Kıvılcımlar savuruyor gece
Kar kavuruyor
Ecel döküyor geceye
Çaresizlik sövüyor
Gidecek yeri olmayan
Kimsesi kalmayan birinin
Diyecek nesi vardır ki:
İçim enkaz içim deprem
Yıkıntılar arasındayım
Darmaduman şehirlerde
Yaşadım mı bilmiyorum.
