YARIM KALMAMALIYDI
Ne kadar uzun bakılabilirse o kadar uzun, uzuna baktım ardından,
Ben durdukça, sen yürüdükçe açıldı aramazda ki mesafe,
Öyle güzel yürüyordun ki dur demeye kıyamadım.
İçimden avaz avaz ne olur gitme der iken, dur gitme diye bağıramadım.
Ben sana yüreğimin sesini duyuramadım,
Sen ise benim gözlerime kulaklarını kapadın.
Masmavi göklerin beyaz güvercinleriydik biz…
Arkamızdan ağlayacak şimdi bölüştüğümüz ekmeğimiz…
Gözlerim doluyor, canım yanıyor
Bitmemeliydi bu hikaye böyle.
Gül bahçesinde üstüne basılmaktan korkmadan açan papatyalardık biz.
Doğmayacak çocuklarımıza, yarın nasıl hesap veririz.
Boynum bükülüyor, bacaklarım titriyor.
Yarım kalmamalıydı bu şarkı böyle…
Elbet bir gün buluşacağız.
Bu böyle yarım kalmayacak bu dünyada olmasa bile öbür dünyada mutlaka kavuşacağız.
Yaşamak isteyip de yaşayamadığımız hayatın, hesabını yaşayıp ta nankör gelenlerden soracağız...
Editör: Nevin Bahtışen
