YAĞIZ DELİKANLI
Ulu çınarların dibinde gözlerini boşluğa asmış,
Kana bulanmış gövdesiyle kıvranıyor
Yarı baygın, yağız delikanlı
Umudun uçurumundayım
Paslı raylardaki insan gövdelerinin
Çevreye acı saçan izleri
Ürkütücü bir durum içinde buralarda
Zamansız gidişlerdeyim
Uzakta, çok uzakta bir yerde
Vuruluyor kadınlar
Düş kırıklıkları aynı yazgının eseri
Bir çığlık kopuyor ulu orta
Bu savaşın suçlusu kim, nedir bunca kin?
Yurdum cehenneme çevrilmiş
Yasa bürünen gövdem sıkıntıda
Şimdi yarınlara ümit ekip
Karanlıktan aydınlığa çıkma zamanı
Umuda sesleniyorum, duy beni!
Kuru sözler uçsa da yaşayacak dizelerim
Barışı bir gün ozanlar ağırlayacak
Bu gökyüzü bu yıldızlar bizim, biliyorum...
