TRUVA EDEBİYAT DERGİSİ DOSTLARI
Ben kendimi bildim bileli, müziğe meraklı bir insanım. Daha çocukken, sabahları erken saatlerde o uzun dalga Ankara radyosunu dinlediğimde, zamanın türkü ve türkücüleri beni çok duygulandırırdı. O yılları, özlemle anarım.
Gençlik yılları derken, yaş alıyoruz derken, yaş yetmişleri aştı ama hala kulağım, başucumdaki radyoda.
Radyo sayesinde, tanınmış veya tanınmamış yüzlerce güzel insanla tanıştım ve yıllardır onlarla konuşurum görüşürüm.
Görmediğim sadece sesini duymakla iktifa ettiğim bu güzel insanların içinde, kimler yok ki? Burada yazmaya kalksam, sayfa kâfi gelmez.
Bu benim içim çok gurur ve keyif verici bir şey.
2000’li yılların başında, TRT’nin çeşitli kanallarında yurdumuzun çeşitli yörelerinden nice güzel insanlarla kırk yıllık dost gibi olduk. Bugün de öyleyiz. Hangi birini sayayım diye düşünüyorum ama işte bazılarından burada bahsedeyim;
Karamürsel’den Melda Hak Güder, Samsun’dan Ekrem Çilingiroğlu, Eskişehir’den Necla Gürses, Tavas’tan Musa Özçelik, Mersin’den Ahmet Özçelik, Erzurum’dan Sabahattin Çeliktaş, Ankara’dan Emin Okur, Isparta’dan Muzaffer Şerif Şekerci, Bandırma’dan Mehmet Gücüyener, İzmir’den Kemal Benli, Güner Bekat, Pınarhisar’dan Halil Süngü, Fahrettin Alsan ve Nevşehir’den Bayram Dolgun.
Bunlar radyo dostlarımdan bazıları, ilk aklıma gelenler sadece…
Nevşehir’den Bayram Dolgun’la tanışmamız, radyo sayesinde olmuştur. İstek falan bahane, önce mesajlaştık daha sonra telefon muhabbeti derken bu böyle 2010’lu yıllara kadar devam etti.
Derken bir gün, sevgili arkadaşım Bayram Dolgun beni arayarak; “Ümit ağabey, benim gelinin tayini Van’a çıktı haberin olsun, seni görmeye görecekler.“
Ben de; “Gelsinler. Yapabileceğimiz ne varsa yaparız inşallah” dedim.
Ve bir gün geldiler ancak ne yazık ki Van da deprem olmuştu ve onlar da konteynerdalardı. Konuştuk, görüştük ve yapılacaklar yapıldı ve kısa bir sürede Van’dan ayrılıp gittiler. Ama muhabbetimiz hiç bitmedi.
İşte o zamandan sonra, ben de bir Nevşehir muhabbetti hâsıl oldu ki hiç görmediğim sadece içinden birkaç kere otobüsle geçtiğim bu şehre karşı, fevkalade bir ilgi ve alaka duymaya başladım.
Bu arada bizim Eski Banka Sokağı’ndan aziz komşumuz Mustafa İlgün de, o sıralar gitti Nevşehir’e ve dönüşünde çok güzel bahsetti oradan.
“Güzel yer güzel insanları var ben burayı çok sevdim“ deyince benim muhabbet biraz daha arttı bu Hacı Bektaşi Velinin diyarına.
Facebook kullandığım için eş, dost ve arkadaş haricinde, bir de grup sayfalarındaki kişiler ile arkadaşlığım olabiliyordu. Ama yanlış anlaşılmasın, her grupla çok alakadar olmam. Bu konuda, biraz seçiciyimdir işin doğrusu.
Bir gün baktım; Kültür, sanat ve edebiyat paylaşımları yapan bir Nevşehir sayfası var. Bu, çok hoşuma gitti ve Nevşehir’e olan muhabbettim, bu sayfada zirve yaptı.
Bu sayfada paylaşımlar yaptım ve baktım ki karşı tarafta da bize karşı büyük bir iltifat var. Bu, beni hem sevindirdi ve hem de heyecanlandırdı. Paylaşımlarım da arttı haliyle. Karşımdaki insanlarla, bir anda klasik tabiri ile; “kırk yıllık dost” gibi olduk.
Tabii burada, en başta muhterem hanımefendi Hamiyet Su Kopartan, Saliha Kavak, Sami Çelik, Mustafa Kabak en çok görüştüğümüz insanlar oldu.
Sayfa dostlarının yanısıra Truva Kitap Kulübü ve Truva Edebiyat Dergisi ailesi ile, bir anda can ciğer kuzu sarması olduk ve bugün de, bu güzel insanlarla hiç hızımızı kesmeden yolumuza devam ediyoruz.
Yalnız dostlarım alınmasın ve darılmasınlar, hepiniz benim için, Van için, Vanlılar için çok değerlisiniz, lakin Hamiyet Hanım’ı ayrı bir yere koyuyorum.
Eğer Van ile Nevşehir arasında böyle güçlü ve samimi bir gönül köprüsü kurulmuşsa, bunun mimari mühendisi Hamiyet Su Kopartan’dır. Kendisine ne kadar teşekkür etsem, minnet ve şükranımı layıkı veçhile ifade edemem.
Derken, Truva Kitap Kulübü ve Truva Edebiyat Dergisi’nin Youtube kanalındaki bir canlı yayındaki fasl-ı muhabbetimiz ile samimiyeti ve muhabbeti perçinledik.
Sağ olsun Sami Çelik, Mustafa Kabak ve Hamiyet hanım şiirlerimi seslendirdiler. Bunlar beni çok mutlu etti. İnanın, bu güzel insanları birer Vanlı olarak düşünüyor ve seviyorum. Çok vefakâr ve kadir kıymet bilen insanlar, hepsi benim nazarımda birer pırlanta.
Allah eksikliklerini vermesin! Bana değer veren bu kadirşinas hanım ve beyefendilere sonsuz gönül borcum var.
Nevşehirli dostlarıma, Truva Edebiyat Dergisi ve Truva Kitap Kulübü’ndeki herkese, Van’dan sonsuz sevgilerimle, iyi ki varsınız…
O AKŞAM
Hamiyet Kopartan ve Truva Kitap Kulübü ve Truva Edebiyat Dergisi ailesine ithaftır
Davete icabet eyledik hemen
Rota belli Sami beydedir dümen
Nice gönül dostlarına seslenen
Fasl-ı muhabbette sazdık o akşam
Harşit TV olsa da Giresun'da
Kulaklar Nevşehir Avanos'da
Koçyiğitler diyarı şu Şehr-i Van’da
Fasl-ı Muhabbette bizdik o akşam
Gelip görmesek de biz oraları
Onlarda merak ederler buraları
Sahibinin sesi olup mısraları
Fasl-ı muhabbette dizdik o akşam.
Silindi bir an da gönüllerin pası
Kapadokya bir dünya harikası
Giresun’dan Van’a yol haritası
Fasl-ı muhabbette çizdik o akşam.
Gönül dostlarını sevdik yürekten
Sami Beyi de tebrik ederekten
Deryadaki incileri imbikten
Fasl-ı muhabbette süzdük o akşam.
Sevgi ve saygıdır işin kolayı
Van’a buyurun sizle çekek halayı
Bin bir muamma ve bulmacayı
Fasl-ı muhabbette çözdük o akşam.
Hayat kısa mühim olan ötesi
Ecel gelse biter dünya hevesi
Ben değil biz deyip o zalim nefsi
Fasl-ı muhabbette ezdik o akşam.
Gönül badesini içtik o tastan
Selamlar aldık dört bir taraftan
Hamiyet bacıyla beraber bir destan
Fasl-ı muhabette yazdık o akşam.
