TOZ DUMAN
Yaşadığı şehri sever insan,
Yürüdüğü sokakları,
o sokaklardaki kedileri sever,
Alışveriş ettiği bakkalı sever,
Tablasında simit satan delikanlıyı,
Güğümle süt getiren ablayı,
Her sabah otobüs durağında karşılaştığı emekçileri sever.
Yaşadığı şehri sever insan.
Bir de doğduğu, büyüdüğü şehir vardır.
Sokaklarında doyasıya koştuğu,
Oyunlar oynadığı,
Okul tatillerini iple çektiği zamanlar vardır.
Çünkü tatil o şehre gitmek demektir.
Anıları vardır o şehirde, dostları vardır.
Çay bahçelerinde edilen sohbetler vardır.
Üniversite heyecanıdır o şehir yıllar sonra.
Belki ilk kalp çarpıntısı,
Belki ilk aşk acısıdır.
Sonra ne mi olur?..
Sadece saniyeler içinde her şey yerle bir olur.
Anılar toz duman olur...
Sokaklar toz duman olur...
Kalbin toz duman olur...
