ROMANDA DÜET: BİR KİTABIN ANATOMİSİ
İnsan mı romanı, roman mı insanı yazar?
İnsan roman ilişkisinde hangi tarafın daha ağır bastığını bilmemiz olası değildir. Belki bu bilgiye ihtiyaç da yoktur ama bir gerçek var ki; bu etkileşim ilk romandan bugüne, artarak devam etmiştir.
Yazarının düşüncelerinden çıkan bu büyülü dünyayı kitap olarak elimize aldığımız zaman artık ikili ortam ve tek yönlü bir akış oluşmuş demektir. O söyler biz dinleriz… Biz söyleriz o dinlemese de sayfalar tükenince ayrılık vaktinin üzüntüsünü hissettiğimiz olmuştur. Belki itiraf edemeyiz ama bir garip sahiplenme duygusu içine gireriz. Okuduğumuz bir romanın adından bahsedildiğini duyduğumuz herhangi bir ortama, müsaade almaksızın dahil olmak isteriz.
Entelektüel dünyada beşinci sanat olarak kabul gören ve edebiyatın bir alt türü olan romanın bu büyülü dünyasına biz de katkı yapabileceğimizi hayal ettik.
“Romanda düet olur mu?” sorusuna cevap verdik.
Bizce oldu, hatta çok da güzel oldu.
Roman, yazarın deneyimlerini veya kurgularını özgürce anlatabildiği düz yazı şeklinde kaleme alınır ve genellikle kitap olarak basılır. Konuyla ilgili ayrıntılı bilgiyi akademisyen ve araştırmacılara bırakalım.
‘Düet’, her ne kadar sözlük anlamı itibariyle ‘iki kişi tarafından karşılıklı söylenmiş şarkı’ olarak tanımlansa da bu birlikteliği roman için uyarladığımızda nasıl bir zenginlik olurdu?
Dilimiz döndüğünce anlatmaya çalışalım.
...
- Yazının devamını okumak için tıklayınız...
