PORSUK ve ŞEHRİM
Sakin bir ortam, bâzen bulutlar güneşle aramıza girse de, sıcaklık normal, öyle can sıkan kalabalık yok.
Fakülteler henüz açık değil, gidip gelenler yeni kaydolmuş, ya da şehrin yerli gençleri olsa gerek. Hemen önümde nazlı nazlı akan, üzerine düşen güz yapraklarını taşıyan yeşil porsuk. Etrafında yüksek binalar altında onlarca lokanta, kafe ve oyun salonları ve araya sıkışmış bir kitap evi; “İnsancıl”
Porsuk ile bu mekanlar arasında gezi yolunda, kol kola elele yürüyen, bâzen de durup sarılan ve öpüşen gençler acep aynı sevgiliyle kalacak mı?
Geçit üstlerinde ya da çay kenarında suya atılmış bir yiyeceğin etrafında dönen yüzlerce küçük balığı ve gezi amaçlı insan dolu geçen botları seyreden insanlar ve ben, dallar arasından ara sıra görünen güneşten kafamı gölgeye yatırarak hem seyredip hem yazıyorum.
Yanıma oturup titrek ve esirikli şekilde sigarasını çeken ince bıyıklı adamın kalkmasıyla biraz daha rahatlayarak, gençlerin küçük istinat duvarlarına yazdıkları yazıları okuyorum. En alıcısı devrim, neyi devireceklerse!...
Yanlarında karşı cinsten sevgililer, dudakların da Avrupa marka sigaralar, kulaklıklar, ellerinde Iphone markalı telefonlar ve selfiler, her türden giysilerin rahatla giyilebildiği, kızlı erkekli okey oynanan masalardan gelen kahkahalar, elinde telefonlarla konuşarak geçen, ağzı sigaralı dudakları boyalı güya tesettüre girmiş hafif meşrep kızlar, seyrekte olsa yabancı ülkelerden gelen öğrenciler ve mülteciler. Yaşını başını almış, ihtiyarlamış ama gençlere taş çıkartırcasına dekolte vari giyinmiş kadınlar ve önümde karşılaşan bir grup gençten birinin elindeki sigaradan diğer bir kıza bir fırt çektirişi...
İşte benim şehrim, Eskişehir’den birkaç manzara ve tasvir…
