ÖĞRETMENİM
Coşkun ırmaklar gibi aktınız
Bereketli yağmur olup yağdınız
Işıklı kanatlarla
Yurda ışık saçtınız
Ürkek bakan gözleri
Ufacık titrek elleri
Alıp, sarıp, sarmalayıp
Kalbinize kattınız
Körpecik yüreklere
Binlerce tohum attınız
Mahir bir heykeltraştınız
Onları bezeyip bir güzel donattınız
Sevgiyi
Saygıyı
Kardeşliği
Merhameti
Vatan sevgisini
Ve daha nicelerini
Ruhlarına kattınız
En usta mimardınız
Minicik yürekleri, harç gibi yoğurdunuz
Yapının en temel taşlarını
Bu harçlarla ördünüz
En karanlık, en ücra köşelere
Korkusuzca gittiniz
Cehaletle savaşta
Bizler varız dediniz
Musallat oldu, hain terör
Hedefinde oldunuz
Bazen kaçırıldınız bazen öldürüldünüz.
Vatana hem nefer hem de şehit oldunuz
Adınız, "Vatan" oldu bayrağa sarıldınız
Minicik yüreklerde…
Ana, baba, abla, abi…
Çok şey oldunuz
İlimle irfanla yollarını açtınız
Yüreğinizde ateş, gözünüzde ışıklar
Gür ormanlarda, ellerde meşaleler
Karanlıklarda ışık
Yüreklerde nur oldunuz
Söyleyin öğretmenim!
Tek bedende siz kaç kişi oldunuz?
