NEŞTERLİ KALEMİM
Nereden başlasam bilemiyorum
Neşterli kalemimi kime vursam
İnkâr ediyor
Öyle ya doğru söyleyeni
Dokuz köyden kovarlar.
Benim dizelerim boyumdan büyük
Sığmadı bu koca dünyanın bir köşesine
Doğmadı sanki o hisler onların içine
Tuzla buz oldu onca hayal
Umutlar gömüldü isimsiz mezara
Her zaman taşı gediğine koyan ben
Çıkamadım bir türlü suyun yüzüne
İnsanlar hep yaptıklarını göze sokarlar
Gösteriş içinde
Kavanoz edebiyatında
Kardeş payı yapmışlar
Bize de düşer mi acaba?
Yıkıntılar düştü önümüze
Dinamit mi koydunuz gönlümüze?
Söyleyin gerçeği susmayın,
Mateme bürünüp de
Söz büyüğün dediler.
Kolaysa taşın altına koysana elini
Haydi durma bekliyoruz seni.
