KÜSMÜŞ BANA LEYLİ
Düşmüş ay şafağından
kızıl bir karanfil yanağına
küsmüş bana leyli
yüreğim korkulu yalnızlık gülüdür
Gurbete düştü yolum
kırık kanadım kolum
memleketten ırak
leyli'den uzak
sürgünde gibiyim
iki yanımda gölgesi karanlığın
Yitirmişim yolumu
dikenler içindeyim
eli kolu bağlı
korkulu bir karanlığın içindeyim
Ah, geçmiyor gönül yarası
gönlümde acısı ayrılığın
tutkularım, sevdalarım hep yarım
güneşi çalınmış bir ayçiçeğiyim
Ağlatır adamı solan güneşsiz güller
solgun bir çiçeğim
şimdi avuçlarında leyli
at istersen kirli, çamurlu sulara
ya, koy yüreğine umut olsun
Sadece kederli bir gülüş
bıraktı bana ayrılık allı turnam
çocuksu gülüşünden
avutmaz aysız gecenin karanlığı
umudu çalınmış bir ayçiçeğiyim.
