Kİ;
değmeyecek dudaklara esir olmamışım
bedeni çökmüş kalmış
ateşlerin önünde
dua edeceğine!
Şavkın kara senin
ben severken
dokunmadığın için
hiç bir denize mavi sayılmamışsın!
Benim hiç bir nefsim kara olmamış
senin her bakışın cehennemken!
Hiç bir rüyamı da vermedim
kirli ellerine
sevdiğim için bin insanım!
Pişman uykularda
kıvrılır kalırsın
üşürsün ayaz da değildir hiç akşamlar
aslında
günahlarından böylesin!
Susma sen umrumda mı ki
aynı bardaktan çay da içmedim
çırasını da sakladım sözde sevdalarının
hasrete düştükçe ben değil sen;
yaktım cebimden çıkarıp
edepsiz dualarının hepsini
nasıl da yandılar cayır cayır!
Hecelerimin
bin türlü hali vardır ama
özüm aynıdır
neyi nasıl
seviyorsam
öylece kalırım
tek bir adım bile ilerlemem
Ateşleri görünce
senin gibi değilim
ışığı gördüğümde
kucağına oturan çiçek değilim
kömür gibi gecelere sen vardıkça
ben kaçarım siyahlardan
içim hüzün kaynarken bile
ben böyleyim!
Yıldızlar
edepsiz meleklerin yüzünden
düşmez toprağa
ben düşerim ıslaklığına
bilinmez de değildir
bakışlarım
ağlarken
sen benim
kirpiklerim kaç bucak
neren bileceksin
alevlerle zevk yatağında
dövüşüp dururken!
Uyanmak isterken
zehir olur sözde sabahlar sana
zukkum değil zakkumlarla
hangi yere varsan cehennemdir
O anlık mutlulukların
bedenine mühür olur da
sen anlamazsın
nası becerildiğini!
Ürkeklik ve üzerime dökülen göğü ben bilirim
ben yaşarım bu kederi
ben sızlarım
olsun deyip de geçmem artık
söverken göğsüne
bin küfür saplarım
utanmam bundan
Allah diye diye varırım
dualarımda
isyan vardır biraz da!
Gözlerini yumsan
tavanlar tavan yapar bağrına
ölürsen kurtulursun
ben asla nefesini tüketmeni istemem
bu masalda...
Acıyı kederi unutmak için
yattıysan ateşlerin altına
ağlayan çiçekler
mızrak olup
batar gecelerine
ben de har verip dururum hecelerimle
iki den fazla yıpranır bedenin
ama
kurtuluşu da yoktur bu sakıncalı büyümenin!
Helalimdin ama
harama koştukça
dualarımda yerin yurdun da kalmaz
ben Allah'a inandım
sana aldanmış olsam da!
Tekamülden de bahsetmen ne kadar değişik arsız bir ironi
Sanacaklar ki meleksin,
ben sanmadım da anmadım da
aldanmışlığım kalbine
batırılmış ıssız bir bıçaktır belki de!
Uçmanın tek hali vardır;
onu da sen değil melekler
yazdıkça
sol tarafına
anlamazsın
düşünce
ateşlere
sağındaki
kanatları
bir bakmışsın
sökmüşler!
Hiç bir öykü masal asla
sana benzeyemez
Masumluk olmayınca
yolunda
dikenler
batar gözlerine
sanki bu yüzden
bakmayı unutursun
eşe dosta kraliçe olabilirsin
ama
Elaleme tek bir cevabı olmayacak
bakışlarının
dedim ben hep
ölsen baş ucunda olmayacağım
Helallik istesen
vermeyeceğim
Allah'ıma ettim bu kocaman yeminimi de!
Çocukluk ritüellerinin de
hiç bir önemi kalmayacak
körebe uzun eşek yakar top oynamış olman
masum olmanı desteklemeyecek
her çocuk masumdur
ama
sen eşek kadar olmuşsan
hiç kimse bakmaz
ardına bırakılmış
mendil beyaz mı diye
sevişirken ateşlerle
kendi aklınla
ve hücrenle
herkes gülecek sana
yanarken ettiğin çığlıklar komik olacak
bu dertli neden bu kadar
yıkılıyor diye
beni soracaklar gecelere...
Delilik kitabına da sarılamayacaksın
okurken buna layık olmadığını
bilecek
sana ait tüm melekler
tabii
hepimizin melekleri var
sen onları umursamadan
şeytanla dost olunca
okumaya varmadığın
O kitap senin
kabir azabın olacak!
Göklerde hüküm sürebilen Yaradan’dır;
Hesap sorulmayacağını mı sandın
be kafir
Kelepçelere vurulsan
ak olurdu akşamların
bu işkenceden kurtulabilen
bir ahval
görebildin mi sen
azabı muhteşemdir
Allah'ın
azıcık varmadıysan
kanunları sana cehennemdir o vaktin, kumsalın!
Sanma ki sözde İzmir kurtarabilir seni
şehirlerin değil
duaların ayetlerin
yoksa bakışlarında
hiçbir maviyi tınmaz
sağındaki solundaki melekler!
Şubat en kısa aydır
sana göre daha az işlediğin günahların takvimidir
bana göre
Yaradan aylara hürmet etmez
kendisine
vakitsiz varabilenlerle
gönül eğlendirir
yani sevdiceğim
seni ne ay ne şehir ne de dünya
kurtarabilir
ettiğin günahtan!
İnsanım ve bin türlü ahım var sana;
İnşallah yıkılır başına
sevdikçe ettiğim depremler!
