KALMADI KÜFEMDE SABIR
Bağım viran olmuş baykuşlar öter
İnsanım küfemde kalmadı sabır
Yüreğim yanıyor dumanım tüter
İnsanım küfemde kalmadı sabır
Gözlerimin yaşı dönüştü çaya
Herkes atlı oldu ben kaldım yaya
İnsanlar da kalmamış edeple haya
İnsanım kalmadı küfemde sabır
Sahrada bozguna uğradı bağım
Başım duman olmuş bir karlı dağım
Ne çabukta geçmiş bu gençlik çağım
İnsanım kalmadı küfemde sabır
Ağıdımı ben duydum o yar duymadı
Deli gönlüm sevdasına doymadı
Ne yaptım ne ettim gönül uymadı
İnsanım kalmadı küfemde sabır
Zekine küfeni dert mi doldurdu
Genç yaşında gül yüzünü soldurdu
Hazan vurdu yaprağımı yoldurdu
İnsanım kalmadı küfemde sabır
