İLK DEFA
Tadım tuzum yok bu aralar. Yazılacak her şeyi yazmanın, söylenecek her sözü söylemenin verdiği garip bir huzur var içimde. Meğer senin tadın tuzun yokmuş. Müneccim değilim ki nereden bileyim?
İlk defa duyuyorum sessiz sesindeki tonu. İlk defa bu kadar net konuşuyorsun. İlk defa gönlünü açıp yüreğinle yüreklice konuşuyorsun.
İlk defa duyuyorum sesini. İlk defa kulağım değil, ruhum duydu sessizliğini.
Görseydim adımlarının izini, emin ol takip ederdim.
Bilseydim tutardım ellerinden düşme diye. Gözden gönülden düşmek acı verir. Çok söyledim, dikkate almadın ikazımı.
Hissetseydim rüzgârını tutunurdum sana. Senden sana sığınırdım belki de kendimden.
İlk defa kokusunu aldım sessiz sözlerinin. Bu kez yalan yoktu kelimelerinin kokusunda. Bir kez yalan duydu mu tüm gerçekler de yalan hükmünde.
İlk kez doğru söyledin. Dört yanlış bir doğruyu götürür ya sınavlarda, hayatta bir yanlış bazen tüm doğruları götürür.
İlk kez doğru söyledin. İlk kez inandım sana. Bir yanlış da yeter adam olana!
