GÜZEL ve İYİ GÜNLER
İyi ve güzel günler, bizim canımız çektiği zaman veya biz istiyoruz diye gelmez.
Biz iyileştiğimiz zaman, duygularımızı iyileştirdiğimiz zaman gelir iyi günler. Bu yolculuk, adım adım ilerleyerek, gelişerek, geliştirerek sürdürülür.
İyi günler gökten inmez. Hak etmeyeni de umursamaz. Kendi iyi niyetimizi, olumlu duygularımızı, bir halı gibi dokuyabilirsek gelir iyi günler.
Eğer iyi yönetilmek istiyorsak, önce biz iyi olmalıyız. Yani çevremizde suçlu bulmaya çalışmamalıyız.
Söyler misiniz?
İlk fırsatta, önce kendi heybesini doldurmayı düşlemeyen, kaç kişi bulabiliriz aramızda. Önce, kendimizi dürüstçe sorgulayalım; biz düşlemez miyiz böyle bir fırsatı?
Haketmediğimiz bir şey önümüze düşse, onu almaktan çekinir miyiz?
Lâkin, biz bireyler olarak iyi değil isek, aramızdan çıkıp, yönetime gelen kişiler de iyi olmayacaktır.
Onlardan yeni bir düzen veya adalet anlayışı beklemek, aslında haketmediğimiz bir şeyi onlardan beklemektir.
Çünkü onlar da yine bizim kendimiz için düşlediğimiz gibi, kendi çıkarlarına uygun bir yönetim biçimi dayatacaklardır.
İyi ve güzel günler, bizim keyfimiz geldiği için gelmeyecektir. Hakettiğimiz zaman gelecektir.
Bu ise hem bireysel, hem de toplumsal bir uğraş gerektirir. İyi günler, toplum bencillikten kurtulmaya başladığı zaman gelmeye başlar.
İyi günlerin gelmesini istiyorsak, önce biz iyi olmalıyız..
