EY YÂR!
Ey yâr sen benim aklımı rızasız zapdediyorsun!..
Sen yüreğimin sınırlarına hudutsuz hükmediyorsun.
Sen bilmediğim sualler soruyor
Kalbimin koynu varken aklıma soyunuyorsun.
İçten içe yanaşımı, sulu sepken söndürüyorsun.
Sen kışlardan baharlaşımı, sonlardan başlayışımı
Kahırlardan sabırlanışımı, gecelerden sabahlanışımı
Önüne kattığın tufanla yerle yeksan ediyorsun...
Ben seni hiç senli sevmedim biliyorsun.
Yokluğuna sitem edip acınla dertlenmedim
Ömrümün Sen çilesine kahredip kederlenmedim
Sen inatla yıllanmış aşk şarabımı açıp
Gönlümüm hanesine gül sofralar seriyorsun
Beni benden alıp yeniden Senleniyorsun...
