BİZ ve GERÇEKLER
Üç günlük dünyaya geldik hepimiz.
İkisi gitti geriye kaldı birimiz.
Neden sevgiden daha büyük nefretlerimiz.
Siyaha çalmak da yüreklerimiz.
Oysa ne kadar büyüktü kollarımızı kocamannnnn açar iken ki sevgimiz.
Şimdi ne değişti nedir bu kadar kibrimiz?
Siz de bizdensiniz, biz de sizdeniz.
Geldiğimiz yer belli, gideceğimiz yer belli.
Herkesin hakkına düşen bir hayat var önünde.
İkisi gitti zaten kalan birin neyini paylaşamıyorsunuz, gönlünüzde?
Birbirinize yazık ediyorsunuz.
Kardeşliğe yüz çeviriyorsunuz.
Var olma savaşı veriyorsunuz.
Varlık içinde yokluk çekiyorsunuz.
Daha dün aynı mahallelerde aynı çizgiye basmamak değil mi idi derdimiz?
Bir çoğumuzun kırık değili miydi kara tahtanın önünde duran tebeşirimiz?
Aynı kızları severdiniz.
Aynı erkek için kavga ederdiniz.
Şimdi neden bu kadar değiştiniz.
Kendiniz ile bile sevgili degilsiniz.
Hepiniz tutturmuşsunuz
Biz ağacın kenidisiyiz diye bir türkü.
Oysa ağaç, dalları ve kökü ile bir bütündü.
O ağaç sulanmazsa dalı budanmazsa kökünden besin alamazsa sonu mutlaka bir kütükdü.
Yalnız ölmek mi istiyorsunuz?
Yalnız olmak mı istiyorsunuz?
Kibrinizi gömemiyorsunuz.
Gerçeği, Göremiyorsunuz.
Bir elin nesi var iki elin sesi var.
Birlikten kuvvet doğar.
Japon Bal arılarını bilirmisiniz.
Eşşek arıları bal arılarının iki katıdır.
Ve bazen bal arılarının kovanına saldırır.
Ve teke tek de hepsini haklar.
Ama bu esnada bal arıları muhteşem bir taktik uygular.
Hepsi bir araya gelir.
Aynı anda kanatlarını çırparak kovanın sıcaklık derecesini 47 dereceye kadar çıkarır.
Yaşamak için Eşşek arıları 46 dereceye kadar
Japon Bal arıları 47.8 dereceye kadar dayanır
Şimdi arılar bizden daha üstün mü yaratıklar.
Yoksa ortak hareket etmeyi bizden daha iyimi biliyorlar.
Arılar kadar bile olamıyoruz.
Sonra da çıkıp koca koca biz insanız diye hava atıyoruz.
